Brytyjskie badania nad wpływem koszmarów sennych na stan zdrowia

Beata Niedźwiedzka

Koszmary senne są zaburzeniem snu charakteryzującym się powtarzającymi się intensywnymi koszmarami, które najczęściej koncentrują się na zagrożeniach dla bezpieczeństwa fizycznego i bezpieczeństwa. Koszmary zwykle występują podczas fazy REM snu, a osoba, która doświadcza koszmarów zwykle dobrze je pamięta po przebudzeniu.

Koszmary senne są przykre  i powszechne, ale na ogół rzadko są oznaką istotnych problemów zdrowotnych. Kilka nowych badań wykazało potencjalnie  związki między częstymi lub uporczywymi koszmarami a przyszłym stanem zdrowia w zakresie funkcji poznawczych.

Poprzednie badania wykazały związek między problemami ze snem w wieku dorosłym, w tym koszmarami sennymi, a wystąpieniem chorób neurodegeneracyjnych. Nowsze badania wykazują możliwy związek między niepokojącymi snami w dzieciństwie a zaburzeniami funkcji poznawczych w dorosłym wieku.

W prospektywnej analizie wykorzystano dane obejmujące wszystkie osoby urodzone w Wielkiej Brytanii w ciągu jednego tygodnia w 1958 roku. W wieku 7 lat (w 1965 roku) i 11 lat (w 1969 roku) matki poproszono o zgłoszenie, czy ich dziecko doświadczyło "złych snów lub lęków nocnych" w ciągu ostatnich 3 miesięcy.

Wśród 6991 dzieci (51% dziewczynek) 78,2% nigdy nie miało złych snów, 17,9% miało przejściowe złe sny, a 3,8% miało uporczywe złe sny. W wieku 50 lat (2008) u 262 uczestników wystąpiły zaburzenia poznawcze, a u pięciu zdiagnozowano chorobę Parkinsona.

<a href=

Henri Fuselli "Senne koszmary" , obraz po raz pierwszy był wystawiony w Royal Academy of London w 1872 roku i wzbudził bardzo duże zainteresowanie, w wyniku którego artysta stworzył trzy wersje dzieła

https://en.wikipedia.org/wiki/Nightmare_disorder

https://en.wikipedia.org/wiki/The_Nightmare

Szczegółowa analiza statystyczna wykazała, że posiadanie bardziej regularnych koszmarów w dzieciństwie było  związane z większym ryzykiem rozwoju zaburzeń poznawczych lub choroby Parkinsona (p = .037) zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. W porównaniu z osobami, które nigdy nie miały złych snów, osoby, które miały uporczywe złe sny miały 85% zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń poznawczych lub choroby Parkinsona w wieku 50 lat.

Wyniki innego dużego badania wykazały, że zdrowi dorośli w średnim wieku, którzy mieli koszmary co najmniej raz w tygodniu, byli czterokrotnie bardziej narażeni na pogorszenie funkcji poznawczych w ciągu następnej dekady. Starsi dorośli z taką samą częstotliwością koszmarów byli dwukrotnie bardziej narażeni na zdiagnozowanie demencji, w porównaniu z rówieśnikami, którzy nigdy nie mieli złych snów. Do analizy włączono 605 dorosłych w średnim wieku (35-64 lata), których obserwowano przez okres do 13 lat oraz 2600 starszych dorosłych (w wieku ≥ 79 lat), których obserwowano przez okres do 7 lat.

Większa częstość złych snów była istotnie związana z większym ryzykiem pogorszenia funkcji poznawczych u dorosłych w średnim wieku (p = .016) i większym ryzykiem demencji u starszych dorosłych (p = .001).

Ci, którzy zgłosili posiadanie jednego lub więcej złych snów tygodniowo, mieli czterokrotne ryzyko pogorszenia funkcji poznawczych w porównaniu z tymi, którzy nie mieli żadnego. Starsi dorośli, którzy mieli jeden lub więcej złych snów tygodniowo mieli ponad dwukrotnie zwiększone ryzyko demencji.

Nowe badania sugerują, że słuchanie pozytywnych dźwięków podczas snu może być pomocną interwencją.  

Źródło:

https://reference.medscape.com/viewarticle/989572

Beata Niedźwiedzka

GdL 3/2023