Krystyna Knypl
Warszawa 2021/2023
GdL 7/2023
Pandemlandzka Republika Ludowa (PRL) rozdział 18
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: ROOT
- Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej
- Opublikowano: niedziela, 23.07.2023, 02:06
- Odsłony: 1042
Poprzedni rozdział
ROZDZIAŁ 18. O ROKU ÓW!
Był pamiętny rok 2023. Wszystko kiedyś przemija, tak samo było z pandemią. Wirusy mutowały, zanikały, sytuacja w Pandemlandzkiej Republice Ludowej miała się ku lepszemu. Naukowcy pisali raporty, poeci pisali wiersze o tym co przeżyli, czego się spodziewają w nadchodzących latach...
Poetki też nie chciały być gorsze, zwłaszcza, że wszelkiego rodzaju feminatywy były w modzie. Wzorem był dla nich Wieszcz Adam. W związku z szeroko promowaną równością płci Matylda postanowiła zostać Wieszczynią, a co! Skoro byli wieszczowie, to kobietom też coś w branży wieszczenia należało się! Napisała wiersz Pan Wiruseusz, wzorując się na Wieszczu.
Pomnik Wieszcza Adama
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomnik_Adama_Mickiewicza_w_Warszawie
Był pamiętny rok 2023. Poeci pisali wiersze o tym co przeżyli, czego się spodziewają w nadchodzących latach...
Poetki też nie chciały być gorsze, zwłaszcza, że wszelkiego rodzaju feminatywy były w modzie. Wzorem był dla nich Wieszcz Adam. W związku z szeroko promowaną równością płci Matylda postanowiła zostać Wieszczynią, a co! Skoro byli wieszczowie, to kobietom też coś w branży wieszczenia należało się! Napisała wiersz Pan Wiruseusz, wzorując się na Wieszczu
Pan Wiruseusz
O roku ów!, kto cię widział w naszym pięknym kraju,
Roku pełnym mutacji wirusów, bakterii mega urodzaju,
Lekarze rokiem złych zdarzeń zwać cię będą starzy,
O tobie będą bajać ci, którym powtórka się marzy!
Byłeś tylko małym wirusem, pomieszanym z brudem,
Przekazywanym sobie między schorowanym ludem.
Dziś ogarnęło ludzi wiosenne serca drgnienie,
Jakieś przeczucie, jakby przed świata końcem,
Oczekiwania bardzo silne, długie i radosne.
Gdy po dwóch latach aresztu dzieci wybiegły na wiosnę,
Zdawało się, że na maksa zgłodniałe są one ruchu,
Jednak nie biegały w energii szalonym wybuchu ,
Lecz dreptały w kółko jakby były związane w łańcuchu.
Kręciły się w kółko, żuły chemiczny, pokarm gumowy,
Ale żeby pobiegać nawet nie przyszło im do głowy.
Czy zawsze już tak będzie? Oto jest podstawowe pytanie.
Czy da się przywrócić rozum do głów ludzkich?
Czy powrotu rozumu do głowy realnym się stanie?
To najważniejsze dziś dla myślących ludzi pytanie.