Favipiravir i arbidol w leczeniu COVID-19

Testowane są kolejne leki przeciwwirusowe w leczeniu COVID-19. Na łamach www.medrxiv.org ukazał się artykuł Ch. Chen i wsp. zatytułowany Favipiravir versus Arbidol for COVID-19: A Randomized Clinical Trial, w którym przedstawiono wyniki badania klinicznego porównującego favipiravir i arbidol w leczeniu pacjentów z COVID-19 w 7-dniowym okresie rekonwalescencji klinicznej. W badaniu uczestniczyli pacjenci z potwierdzonym COVID-19 przyjęci do trzech szpitali od 20 lutego do 12 marca 2020 r. Stosowano terapię konwencjonalną + favipiravir lub arbidol.

Oceniano objawy kliniczne: czas trwania gorączki, czas ulgi w kaszlu, konieczność stosowania tlenoterapii lub nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej (maska twarzowa lub nosowa).

W badaniu uczestniczyło: 120 pacjentów przydzielonych do grupy otrzymującej favipiravir (116 oceniono) oraz 120 przydzielonych do grupy otrzymującej arbidol (120 oceniono). Oceniany 7-dniowy wskaźnik klinicznego powrotu do zdrowia wynosił 55,86% w grupie z arbidolem i 71,43% w grupie z favipiravirem (p = 0,0199).

U chorych na COVID-19 z nadciśnieniem tętniczym i/lub cukrzycą czas obniżenia gorączki i ustąpienia kaszlu w grupie favipiravirowej był istotnie krótszy niż w grupie arbidolowej, ale nie zaobserwowano statystycznej różnicy w częstości stosowania tlenoterapii pomocniczej lub nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były: zaburzenia funkcjonowania wątroby, reakcje z objawami psychicznymi, reakcje przewodu pokarmowego oraz podwyższony poziom kwasu moczowego w surowicy (2,5%) w grupie arbidolowej vs 13,79% w grupie favipiravirowej (p< 0,0001).

Zdaniem autorów u pacjentów z COVID-19 nieleczonych wcześniej lekami przeciwwirusowymi, favipiravir może być uważany za preferowane leczenie ze względu na jego lepszy 7-dniowy wskaźnik klinicznego powrotu do zdrowia i skuteczniejsze zmniejszenie częstości występowania gorączki, kaszlu. Ma on jednak istotne działania niepożądane.

Dr n. med. Krystyna Knypl

Źródło: https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2020.03.17.20037432v1  

GdL 4_2020