Skuteczne zwalczanie COVID-19 – przykład Tajwanu

Gdy cały świat był zajęty w sylwestra witaniem Nowego Roku, WHO powiadomiła o przypadkach zapalenia płuc o nieznanej przyczynie coraz częściej występujących w Wuhan. Wszyscy wzorem pasażerów Titanica tańczyli dalej, jedynie rząd Tajwanu prawidłowo odczytał znaczenie tej informacji i podjął pragmatyczne działania zapobiegawcze.

Już w sylwestra 2019 r. urzędnicy tajwańscy przybywali na lotniska i rozpoczynali ocenę stanu zdrowia pasażerów bezpośrednich lotów z Wuhan pod kątem gorączki i objawów zapalenia płuc. Przed opuszczeniem pokładu samolotu każdy pasażer był pytany o dolegliwości i miał mierzoną temperaturę.

Od 5 stycznia 2020 r. takim postępowaniem obejmowano każdą osobę, która podróżowała do Wuhan w ciągu ostatnich 14 dni i miała gorączkę lub objawy infekcji górnych dróg oddechowych. Osoby podejrzane zostały przebadane na 26 wirusów, w tym SARS i MERS.

Pasażerowie z objawami gorączki i kaszlu byli poddawani kwarantannie w domu i oceniani, czy konieczna jest pomoc lekarska w szpitalu.

20 stycznia 2020 r. uruchomiono Central Epidemic Command Center (CECC), a na jego czele stanął minister zdrowia. Centrum to koordynowało pracę różnych ministerstw, w tym transportu, gospodarki, pracy i edukacji oraz administracji ochrony środowiska.

Precyzyjne zarządzanie kryzysem jest możliwe

W okresie od 20 stycznia do 24 lutego 2020 Central Epidemic Command Center (CECC) szybko opracowało i wdrożyło wiele działań, obejmujących między innymi:

# kontrolę graniczną z lądu, powietrza i morza,

# identyfikację przypadków (z wykorzystaniem nowych danych i technik),

# kwarantannę podejrzanych przypadków,

# aktywne wyszukiwanie przypadków,

# przydział zasobów,

# zapewnienie i edukowanie społeczeństwa przy jednoczesnym zwalczaniu błędnych informacji,

# negocjacje z innymi krajami i regionami,

# formułowanie adekwatnej do sytuacji polityki wobec szkół i opieki nad dziećmi oraz pomocy dla przedsiębiorstw.

Do 27 stycznia 2020 ustalono 14-dniową historię podróży pacjentów, dokonano tego w ciągu jednego dnia. Zidentyfikowani jako osoby wysokiego ryzyka zostali objęci kwarantanną domową, w tym czasie monitorowano ich elektronicznie za pośrednictwem telefonów komórkowych.

30 stycznia baza danych została rozszerzona, tak aby obejmowała ostatnią 14-dniową historię podróży pacjentów z Chin, Hongkongu i Makau.

Od 14 lutego 2020 uruchomiono system kwarantanny wjazdowej. Podróżni wypełniają formularz oświadczenia zdrowotnego, następnie za pośrednictwem SMS-u wysyłana jest mobilna przepustka na telefony lokalnego operatora telekomunikacyjnego, co pozwoliło na szybszą odprawę imigracyjną osób o minimalnym ryzyku. System ten został stworzony w ciągu 72 godzin.

18 lutego rząd ogłosił, że wszystkie szpitale, kliniki i apteki na Tajwanie będą miały dostęp do historii podróży pacjentów.

20 stycznia CECC ogłosiło, że rząd Tajwanu ma pod swoją kontrolą zapasy 44 mln masek chirurgicznych, 1,9 mln masek N95 oraz 1100 izolatek podciśnieniowych.

Komunikacja i polityka

Oprócz codziennych briefingów prasowych ministra zdrowia i opieki społecznej oraz CECC, wiceprezydent Tajwanu, wybitny epidemiolog, przekazywał regularne komunikaty służbom publicznym nadawane z urzędu prezydenta i udostępniane przez internet.

Komunikaty te zawierały informacje o tym, kiedy i gdzie nosić maskę, jak ważne jest mycie rąk oraz o niebezpieczeństwie gromadzenia masek mogącym spowodować ich niedostępność dla pracowników służby zdrowia na pierwszej linii frontu. CECC zaplanowało również pomoc dla szkół, przedsiębiorstw i pracowników.

Badanie opinii publicznej

Na podstawie badania 1079 losowo wybranych osób, przeprowadzonego przez Taiwan Public Opinion Foundation w dniach 17 i 18 lutego 2020 r., minister zdrowia i opieki społecznej uzyskał ponad 80% głosów poparcia dla sposobu, w jaki poradził sobie z kryzysem, a prezydent i premier otrzymali ogólną ocenę poparcia na poziomie blisko 70%  na dzień 24 lutego 2020 r.

Na Tajwanie rozpoznano dotychczas 47 przypadków COVID-19, podczas gdy prognozowano, że wyspa ta będzie na drugim miejscu na świecie pod względem liczby zakażeń.

Słabe punkty zarządzania kryzysem

Przeanalizowano też słabe strony sposobu zarządzania kryzysem epidemicznym. Komunikacja w czasie rzeczywistym odbywała się głównie w języku mandaryńskim, chińskim i języku migowym. Poza stroną internetową CDC na Tajwanie nie było wystarczającej komunikacji w innych językach dla obcokrajowców podróżujących lub przebywających na Tajwanie.

Tajwan wyraził zgodę na dokowanie statku wycieczkowego Diamond Princess i 31 stycznia zezwolił pasażerom na zejście z pokładu w Keelung, w pobliżu New Taipei City, zanim statek wyruszył do Japonii. Następnie okazało się, że na pokładzie statku znajdują się liczne potwierdzone infekcje. Wywołało to tymczasowe paniczne obawy o rozprzestrzenienie się choroby. Rząd wytypował 50 miejsc, w których mogli przebywać podróżni statku wycieczkowego i zwrócił się do obywateli, którzy mogli mieć kontakt z turystami, o przeprowadzenie monitorowania objawów i w razie potrzeby samokwarantanny.

Wnioski

Rząd Tajwanu wyciągnął wnioski ze swoich doświadczeń w zakresie SARS z 2003 r. i ustanowił mechanizm reagowania w dziedzinie zdrowia publicznego w celu umożliwienia szybkich działań na wypadek kolejnego kryzysu.

Dobrze wyszkolone i doświadczone zespoły urzędników szybko rozpoznały sytuację kryzysową i uruchomiły struktury zarządzania kryzysowego do zajęcia się powstającą epidemią.

W sytuacji kryzysowej rządy często podejmują trudne decyzje w warunkach niepewności i ograniczeń czasowych. Decyzje te muszą być zarówno właściwe z kulturowego punktu widzenia, jak i uwzględniające potrzeby ludności.

Dzięki wczesnemu rozpoznaniu kryzysu, codziennemu dostarczaniu dokładnych i przejrzystych informacji na temat rozwijającej się epidemii, rząd zadbał o społeczne poczucie bezpieczeństwa.

Tajwan jest przykładem na to, jak państwo może szybko zareagować na kryzys i chronić interesy swoich obywateli. 

Dr n. med. Krystyna Knypl

Źródło: https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/2762689#note-JVP200035-1

GdL 4_2020