Prace nad PPP, czyli Potential Pandemic Pathogens

Mikroskop400

To nie jest film science fiction, ale rzeczywistość… od pewnego czasu trwają prace nad potencjalnie niebezpiecznym patogenem (wirusem lub bakterią), który może spowodować zagrożenie dla zdrowia całej ludzkości.

W dokumencie Framework for Guiding Funding Decisions about Proposed Research Involving Enhanced Potential Pandemic Pathogens 2017 czytamy:

W 2011 r. dwa badania finansowane przez National Institutes of Health (NIH), w których badano zdolność ssaków do przenoszenia wirusów HPAI H5N1, wzbudziły obawy co do możliwości wystąpienia globalnej pandemii z powodu przypadkowego lub celowego uwolnienia wirusa technicznego lub niewłaściwego wykorzystania informacji badawczych.

W świetle trudnych i ważnych pytań, jakie pojawiły się podczas debaty na temat tego, czy i jak prowadzić i przekazywać informacje o badaniach nad uzyskaniem efektu końcowego, środowisko naukowe zajmujące się grypą zainicjowało w styczniu 2012 r. dobrowolne moratorium na badania nad wirusami HPAI H5N1, które mogłyby generować nowe wirusy o zwiększonej zdolności przenoszenia się u ssaków, lub na wszelkie badania nad wirusami hemaglutyniny H5N1 lub H5, które już wykazały zdolność przenoszenia się u fretek. (https://www.phe.gov/s3/dualuse/Documents/funding-hpai-h5n1.pdf)

Wydarzenia w Chinach niewątpliwie przyczyniły się do opublikowania artykułu Proposed changes to U.S. policy on potential pandemic pathogen oversight and implementation opublikowany 23 stycznia 2020 roku (https://msphere.asm.org/content/msph/5/1/e00990-19.full.pdf). Autorami doniesienia są: Thomas V. Inglesby z Center for Health Security, Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health, Baltimore, Maryland, USA oraz Marc Lipsitch z Center for Communicable Disease Dynamics, Departments of Epidemiology and Immunology and Infectious Diseases, Harvard T.H. Chan School of Public Health, Boston, Massachusetts, USA.

Marc Lispsitch jest profesorem epidemiologii na Uniwersytecie Harvarda (https://ccdd.hsph.harvard.edu/people/marc-lipsitch/, autorem 330 prac naukowych z zakresu mikrobiologii, antybiotykooporności i podobnych zagadnień (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/?cmd=search&term=Lipsitch%20M%5Bau%5D&dispmax=50). Jest współzałożycielem Cambridge Working Group (2014), której wysiłki pomogły zainicjować przerwę w finansowaniu przez rząd USA badań związanych z tworzeniem potencjalnych patogenów pandemicznych, takich jak szczepy ptasiej grypy sprzyjające przenoszeniu choroby. Pisał obszernie o aspektach polityki naukowej w związku z takimi badaniami.

Thomas V. Inglesby jest profesorem w Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health (https://www.jhsph.edu/faculty/directory/profile/3492/thomas-v-inglesby).

W artykule autorzy proponują zmiany w polityce rządu Stanów Zjednoczonych w zakresie nadzoru nad potencjalnym patogenem pandemii (PPP) i jego wdrażania, kładąc nacisk na transparentność procesu oraz treści i publikację raportów z wynikami badań. Autorzy proponują opracowanie zasad najlepszych praktyk, które obowiązywałyby przy wszystkich pracach badawczych i objęłyby ważne względy bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej.

Prace nad PPP stwarzają zagrożenia dla bezpieczeństwa biologicznego i konieczna jest ochrona biologiczna na poziomie populacji, co wymaga szczególnej uwagi i podejścia. Zasady pracy nad PPP powinny być przejrzyste, skojarzone z planem odpowiedzialnego komunikowania się oraz harmonizacji.

Dr n. med. Krystyna Knypl

Fot. Krystyna Knypl

GdL 3_2020