Szczepionka przeciwko dźumie – rozpoczynają się badania I fazy

Szczegóły
Nadrzędna kategoria: ROOT
Kategoria: Nowości
Opublikowano: poniedziałek, 02.08.2021, 06:18
Odsłony: 1279

Od lat 90 - tych liczba przypadków dżumy u ludzi wzrosła w 25 krajach. Od 2010 do 2015 r. na całym świecie zgłoszono 3248 przypadków dżumy u ludzi, w tym 584 zgony. Występuje ona na całym świecie, ale największe obciążenie stanowi w bardzo odległych i ubogich częściach Afryki i Azji. W latach 2017-2018 wystąpiły duże epidemie na Madagaskarze, a w 2020 r. śmiertelne przypadki dżumy w Mongolii i dżumy septycznej w USA.

Dżuma może być skutecznie leczona antybiotykami, jeśli jest wcześnie leczona, jednak często nie jest to możliwe na obszarach wiejskich, gdzie szczepionka byłaby znacznie bardziej skuteczna. Obecnie jedyną metodą kontrolowania ognisk dżumy jest reaktywne stosowanie antybiotyków. Dlatego też potrzebna jest skuteczna szczepionka chroniąca przed tą chorobą – czytamy na stronie internetowej Oxford Vaccine Group.

Na Uniwersytecie w Oksfordzie opracowano domięśniową szczepionkę przeciw dżumie (ChAdOx1), która może być również podawana doustnie podjęzykowo.

Pod linkiem https://trials.ovg.ox.ac.uk/trials/plague można zarejestrować swoje zainteresowanie udziałem w badaniu. Uczestnicy otrzymają wynagrodzenie 495 – 630 funtów brytyjskich, w zależności od liczby wizyt związanych z udziałem w badaniu.

Źródło:

https://trials.ovg.ox.ac.uk/trials/plague

https://trials.ovg.ox.ac.uk/trials/sites/default/files/trials_attachments/PlaVacSIBV2.114-Jun-2021_clean.pdf

Kapitulacja Granady autorstwa F. Padilla: Muhammad XII przed Ferdynandem i Izabelą (ok. 1882)

Źródło ilustracji:

https://en.wikipedia.org/wiki/Granada#/media/File:La_Rendici%C3%B3n_de_Granada_-_Pradilla.jpg

Komentarz refleksyjny:

W artykule J. Jeffersona i wsp. Vaccines for preventing plague, w którym dokonano przeglądu dotychczasowych badań nad szczeponką przeciwko dżumie, czytamy:

Obecnie nie ma kandydatów na syntetyczną szczepionkę, chociaż istnieje kilka powodów, dla których należałoby opracować nową szczepionkę. Należą do nich  wysoki poziom skutków ubocznych i krótkotrwała odporność oraz  brak ochrony przed dżumą pneumoniczną za pomocą obecnych szczepionek (Perry 1997). Ponadto nie istnieje żaden przegląd dowodów doświadczalnych dotyczących działania szczepionek przeciwko dżumie, a ich rola w kontrolowaniu ognisk tej choroby w krajach endemicznych jest niejasna.

Źródło:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6532692/

Czytając o dżumie nie sposób nie wspomnieć  lektury Konrada Wallenroda Adama Mickiewicza i wyrazić nadzieję, że Almanzor jest i pozostanie wyłącznie postacią literacką. Z drugiej strony zadaniem wieszczów jest coś wieszczyć….

Już w gruzach leżą Maurów posady
Naród ich dźwiga żelaza;
Bronią się jeszcze twierdze Grenady,
Ale w Grenadzie zaraza.

Broni się jeszcze z wież Alpuhary
Almanzor z garstką rycerzy,
Hiszpan pod miastem zatknął sztandary,
Jutro do szturmu uderzy.
O wschodzie słońca ryknęły spiże,
Rwią się okopy, mur wali;
Już z minaretów błysnęły krzyże:
Hiszpanie zamku dostali.
Jeden Almanzor, widząc swe roty,
Zbite w opornej obronie,
Przerznął się między szable i groty,
Uciekł i zmylił pogonie.
Hiszpan na świeżej zamku ruinie,
Pomiędzy gruzy i trupy,
Zastawia ucztę, kąpie się w winie,
Rozdziela brańce i łupy.
Wtem straż odźwierna wodzom donosi,
Że rycerz z obcej krainy
O posłuchanie co rychlej prosi,
Ważne przywożąc nowiny.
Był to Almanzor, król muzułmanów,
Rzucił bezpieczne ukrycie,
Sam się oddaje w ręce Hiszpanów,
I tylko błaga o życie.
„Hiszpanie, woła na waszym progu
Przychodzę czołem uderzyć,
Przychodzę służyć waszemu Bogu,
Waszym prorokom uwierzyć.“
„Niechaj rozgłosi sława przed światem,
Że Arab, że król zwalczony,
Swoich zwycięzców chce zostać bratem,
Wasalem obcej korony.“

Hiszpanie męstwo cenić umieją:
Gdy Almanzora poznali,
Wódz go uścisnął, inni koleją
Jak towarzysza witali.
Almanzor wszystkich wzajemnie witał,
Wodza najczulej uścisnął,
Objął za szyję, za ręce chwytał,
Na ustach jego zawisnął.
A wtem osłabnął... padł na kolana...
Ale rękami drżącemi,
Wiążąc swój zawój u nóg Hiszpana,
Ciągnął się za nim po ziemi.
Spojrzał dokoła — wszystkich zadziwił:
Zbladłe, zsiniałe miał lice,
Śmiechem okropnym usta wykrzywił,
Krwią mu nabiegły źrenice.
„Patrzcie o giaury! jam siny, blady...
Zgadnijcie czyim ja posłem?...
Jam was oszukał: wracam z Grenady,
Ja wam zarazę przyniosłem!...
„Pocałowaniem wszczepiłem w duszę
Jad, co was będzie pożerać...
Pójdźcie i patrzcie na me katusze,
Wy tak musicie umierać.“
Rzuca się, krzyczy, ściąga ramiona:
Chciałby uściśnieniem wiecznem
Wszystkich Hiszpanów przykuć do łona;
Śmieje się — śmiechem serdecznym.
Śmiał się — już skonał — jeszcze powieki,
Jeszcze się usta nie zwarły,
I śmiech piekielny został na wieki
Do zimnych liców przymarły.

Hiszpanie trwożni z miasta uciekli;
Dżuma za nimi w ślad biegła,
Z gór Alpuhary nim się wywlekli,
Reszta ich wojska poległa.

Źródło:

https://pl.wikisource.org/wiki/Ju%C5%BC_w_gruzach_le%C5%BC%C4%85_Maur%C3%B3w_posady

Krystyna Knypl

GdL 8 / 2021