Pandemlandzka Republika Ludowa (PRL) rozdział 1

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: sobota, 22.07.2023, 07:38

Odsłony: 1390

ROZDZIAŁ 1. NOWY WSPANIAŁY ŚWIAT

Nowy Wspaniały Świat był na wyciągnięcie ręki

Nowy Wspaniały Świat dla wszystkich był koniecznością dziejową nie tylko w kwestii ekonomii, klimatu, ale także medycyny. W świecie ekonomii wszystko toczyło się zgodnie z planem – długi krajów, instytucji oraz pojedynczych ludzi pogłębiały się z minuty na minutę, a relacje między ludźmi spłycały. Aktywności intelektualne dużych rzesz społeczeństw miały kształt linii niskonapięciowego migotania komór. Jak wygląda tak linia? – zapytają czytelnicy, którzy wskutek młodzieńczej decyzji nie zdecydowali się studiować medycyny.

Jest to prawie linia prosta, od czasu do czasu na jej przebiegu pojawia się nie wielkie falowanie w górę i w dół, nie przekraczające kilku milimetrów. Zaraz po niej na ekranie monitora pojawia się nieskazitelna linia prosta, a lekarz prowadzący reanimację pacjenta oznajmia – asystolia, kończymy. Czy dla świata też miała nastąpić osobliwa forma asystolii zwiastująca koniec czy raczej geriatryczne jego przeludnienie?

Sprowadzono specjalne, wysoko wydajne maszyny budowlane do odnowy starego świata

Choć przyrost naturalny w wielu krajach nie przedstawiał się imponująco, to globalnie liczba mieszkańców świata ciągle wzrastała głównie za sprawą niespotykanie żywotnego starszego pokolenia, w którym aż roiło się od przedstawicieli grupy 90 plus. Wprawdzie mieli co najmniej połowę swoich narządów wymienionych przez pracowitą inżynierię medyczną, ale stymulatory wysyłały impulsy do mięśnia sercowego, sztuczne stawy biodrowe niosły do przodu, a implantowane soczewki poprawiały widzenie i dało się żyć.

Rządy, korporacje, organizatorzy życia publicznego zastanawiały się na tym jak zarządzać tym społeczeństwem składającym się nie tylko z żywych komórek, ale także układów scalonych i rozruszników. Produkcje wymiennych baterii szły pełna parą.

Zastanawiano się czy kolekcję tych urządzeń mechanicznych, elektrycznych i optycznych będzie nadal można nazywać człowiekiem czy raczej będzie to jedynie zbiór części połączony współpracującymi ze sobą obwodami .

Problemem który niespodziewanie zaskoczył władców i wielkich tego świata był fakt, że nie dało się człowiekowi wymienić mózgu. Nowy wspaniały człowiek miał technicznie sprawne stawy, precyzyjnie skupiające światło soczewki, rytmicznie pobudzajże serca stymulatory, ale myślał niezgodnie z oczekiwaniami organizatorów życia społecznego, jeśli już oddawał się tej wyczerpującej czynności jakim było myślenie. Młode roczniki unikały myślenia jak ognia, w końcu przesuwanie palca po smartfonach nie było czynnością wymagającą angażowania zbyt wielu zwojów mózgowych! Starsi myśleli ale nie przekładało się ich myślenia na konkretne działania.

Sytuacja wymagała ponownego przejrzenia planów strategicznych i globalnego rozwoju Unii Stanów Autonomicznych. Departament Zarządzania Kryzysami Nadzwyczajnymi postanowił wołać naradę. Wszystkie narady kończyły się dotychczas tymi samymi politycznie poprawnymi komunikatami, z których nie wynikało zbyt wiele praktycznych wniosków.

Pewne nadzieje budziły prace sekcji X95, która pracowała nad scenariuszem Wielosektorowego Kryzysu Kontrolowanego. Świat wirtualny stawał się coraz większą częścią świata realnego – dobry kryzys kontrolowany powinien więc składać się z elementów dotyczących realu i wirtualu.

Dotychczasowe modele kryzysów z wykorzystaniem wojska, zbrojeń, czołgów, samolotów bojowych, rakiet i innych zabawek prawdziwych mężczyzn nie dawały dreszczyku emocji. Wszystko już było znane – wjadą czołgi do jakiegoś pechowego kraju wysłane w obronie demokracji, równości i innych dziwności, stacje telewizyjne pokażą tę dobroczynną akcję i na tym się skończy. To nie było nic nowego, podniecającego ani biznesowo ciekawego. Co więcej było monotonne i przewidywalne. Próby podziału świata na smaczne kawałki były ulubionym zajęciem władców od wieków.

Powstała koncepcja oznaczona kryptonimem # 3xC czyli The Controlled Chimeric Crisis. Strukturę chimeryczną miała zapewnić mieszanka działań hakerów na serwery wybranych sektorów gospodarki i handlu oraz odpowiedni patogen uwolniony do przestrzeni publicznej. Sporządzono krótką listę najbardziej niebezpiecznych wirusów i bakterii. O palmę pierwszeństwa walczyły między sobą koronawirusy, mające najbardziej zmienną naturę ze wszystkich grup wirusów. Nie traciły nadziei na wygraną bakterie tularemii, brucelozy i cholery, ale w ostatecznym rozrachunku palmę pierwszeństwa i największego niebezpieczeństwa zdobyły nowe postaci koronawirusów. Wirusa atakującego urządzenia informatyczne trzeba było dopiero stworzyć. Dostał on nazwę Virus aureus, przez analogię do trudnej w zwalczeniu bakterii Staphylococcus aureus. Symbol odnosił się też długofalowej odporności złota na wszelkie zawirowania na rynku inwestycyjnym.

W wielu punktach zwłaszcza w pobliżu szpitali ustawiono banery informujące o przeludnieniu świata

Nad wszystkimi czuwała Policja Myśli

We wszelkich rewolucjach potrzebne były odpowiednio dobrane słowa oraz hasła. W medycynie przyszłości postawiono na Sztuczną Inteligencję. Lekarzom zostawiono jedynie odpowiedzialność za błędy Sztucznej Inteligencji.

Świat w głowie każdego Pandemlandczyka był pod pełną kontrolą

W świadczeniach systemu ochrony zdrowia postawiono na empatię, która będąc nową usługą dostała nową pisownię - Ępatia. Był to znakomity produkt biznesowy ponieważ nie wymagał od systemu ubezpieczeń społecznych żadnych inwestycji. Wszelka odpowiedzialność za zasoby Ępatii spoczywała na Ępatiodawcach, zwanych kiedyś lekarzami, a w epoce przejściowej medykami.

Każdy mógł sprawdzić czy jego świadczeniodawca, zwany dotychczas lekarzem jest Ępatyczny. W tym celu opracowano smartfonową aplikację do fMRI, zwaną Wykrywacz Ępatii, służącą do skanowania przyśrodkowej kory przedczołowej (MPFC) oraz obliczenia aktywności części grzbietowej (dMPFC) i brzusznej (vMPFC). Aplikacja umożliwiała uzyskanie wiarygodnego wyniku z odległości 1,5 m. Od tej pory każdy konsument usług medycznych po wejściu do gabinetu świadczeniodawcy mógł skierować nań swój smartfon i od razu wiedział, z kim ma do czynienia.

Grzbietowa część kory była aktywna, gdy świadczeniodawca spieszył z pomocą innym ludziom nie bacząc na okoliczności, brzuszna – gdy egoistycznie skupiał się na sobie, na przykład udając się do WC w trakcie godzin niesienia pomocy świadczeniobiorcom, zamiast zaopatrzyć się w wysoko wydajnego pampersa

.

Koncentrator Ępatii

Mimo oddanych Brygad Poszukiwaczy, koncentratorów Ępatii przed przychodniami wszystkich dr. Roślinnych i innych celnych zabiegów sprawy nie miały się tak, jak oczekiwano. Niezadowolenie w świadczeniobiorcach narastało, sondaże pokazywały coraz to niższe słupki, a wybory zbliżały się szybkimi krokami.

Podział Nowego Wspaniałego Świata na strefy wpływów

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Plumb-pudding_in_danger

Następny rozdział

https://gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2423-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-rozdzial-2

GdL 7/2023

Krystyna Knypl

GdL 7/2023

Pożar w receptomatach. Czy kary różnego rodzaju są najlepszym lekarstwem na wszystkie przypadłości?

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: poniedziałek, 10.07.2023, 13:42

Odsłony: 905

Krystyna Knypl

Mamy pożar w receptomatach i struktury zarówno ministerialne, jak i samorządowe nie bardzo wiedzą czym będzie można go ugasić. Mam wrażenie, że może być to trudne zadanie bowiem z nowoczesnymi pożarami tak już jest -  przytoczmy tu choćby fotowoltaiki.

Podobnie jest z nowoczesnymi pomysłami biznesowymi opartymi na wcześniejszym, starannym przygotowaniu odpowiedniego gruntu prawnego. Mam poważne podejrzenie, że zmiana definicji badania lekarskiego była uwerturą do opery / pożaru pod tytułem "Receptomat".

 Pożar trzciny cukrowej w Afryce

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/zdrowe-zasady/851-telemedycyna-na-przykladzie-hipertensjologii

Jak to zwykle z pożarami bywa zjawisko jest spektakularne,  z elementami grozy. Przez kilka lat nikt nie zwracał uwagi na fakt, że zmieniono definicję badania lekarskiego dodając do wywiadu oraz badanie przedmiotowego pewną nowość "badania za pomocą systemów telemedycznych", wrzucając na pierwszym etapie nową definicję do innej ustawy niż Ustawa o zawodzie lekarza i lekarza dentysty.

Pisałam o tym przed kilku laty, podsumowanie artykułów z lat 2016/2017 jest pod linkiem https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2402-oto-jest-pytanie-na-czym-polega-pacjenta-badanie

O warunkach jakie powinny spełniać teleporady na przykładzie hipertensjologii pisałam także w 2019 roku.

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/zdrowe-zasady/851-telemedycyna-na-przykladzie-hipertensjologii

Najwyraźniej biura prasowe MZ oraz NIL podsuwały swoim szefom inne, niż nasze artykuły do lektury w tzw. prasówkach. Na niedobór Czytelników nie narzekamy, każdego dnia odwiedza nasze strony 300 - 400 osób (że nie wspomną o wysokonakładowej prasie kolorowej, z którą współpracuję od wielu lat), co mnie w pełni satysfakcjonuje, ale może warto kliknąć na nasze strony od czasu do czasu i poczytać zamieszczone na nich artykuły - nie tylko we własnym, funkcyjnym interesie, ale także w interesie pacjentów oraz lekarzy.

Ogłaszanie kolejnych ograniczeń i utrudnień w dostępie leków (MZ), wymierzanie kar za wypisanie recept "niezgodnie z aktualną wiedzą" (NIL) to droga donikąd. Odnośnie aktualności wiedzy sprawa nie jest tak prosta jak z prognozą pogody, w której  jest oczywistą oczywistością, że wczorajsza prognoza  jest nieaktualna.

Kroczenie  z pieśnią na ustach, której słowa powiedzmy, że są następujące:

(Śpiewają: Pion, Administrator, Chór złożony z zespołu redakcji GdL)

Pion (tenor)

Ja jestem groźny pion zawodowy,

Mam srogi bat pe-wu-ze-towy,

Będę zawieszał, będę odbierał,

Szaty obrońcy będę ubierał!

Administrator (baryton)

Ja będę lepszy i w mig ograniczę,

Groźnie na wszystkich zaraz nakrzyczę!

I będę  krzyczał tak aż do rana,

Hop dziś, dziś, dana, dana,

Recepto w nadmiarze tu wypisana,

oraz pacjentom drogo sprzedana.

Chór złożony z redakcji GdL

Lecz czy coś dobrego z tego wynika?

Nie! Patologia nadal wciąż fika!

Panie Tenorze i Barytonie,

Rozwiązuj problemy na nieboskłonie,

O czym donosi gnąc się w ukłonie,

Krystyna Knypl

GdL 7/2023

Being a successful woman in her sixties and later - how achieve it ?

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: czwartek, 06.07.2023, 05:35

Odsłony: 1097

Matylda Przekora

Motto: Age isn't the problem. Ageism is.

https://truthout.org/articles/aging-isnt-the-problem-ageism-is/

Being an investigative journalist, I decided to investigate how Krystyna Knypl M.D., Ph.D. realized her second career in medical journalism and literacy in her sixties. After many years of medical practice, she felt more and more that she can create larger written forms than reimbursed prescriptions (exposing her medical retirement to the sponsorship of the National Health Fund) with typical instructions for patients that they should take tablets three times a day. In 2000 she decided to follow such famous predecessors as Arthur Conan Doyle or Mikhail Bulgakov and emigrate from the land of medicine to journalism  literature.

It was a decision to emigrate to a completely different, sunny world - well illustrated by a photo taken by Krystyna in Tipase, Algeria

When Krystyna Knypl turned 60 in 2005, she decided to pursue a second career as a medical journalist while maintaining her active medical license, carefully fulfilling the obligation of postgraduate continuous training( more https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/1979-punkty-edukacyjne)

Shortly after her 60th birthday in January, Krystyna participated in April 2005 in the Congress of the Interamerican Society of Hypertension where she presented three posters.

Her journalistic career began 2 months later in 2005. At the age of 60, she made her international debut as an accredited medical journalist at the Congress of the American Society of Hypertension in San Francisco. After the congress, she took a trip to Muir Woods, a national sequoia park in California. She liked the fact that sequoias live long and grow tall.

Krystyna decided to be like a sequoia

Tamara  met on the trip, encouraged her to deepen her English language skills (Latin, German and Russian were learned during her school and university years). Browsing through the offers, Krystyna found the Acadia Center for English Immersion, which accepted students of all ages, and the oldest participant at this school was 72 years old.

At 61 y/o Krystyna completed a specialist exam in hypertensiology, which had just been introduced. She had previously obtained the European Society of Hypertension specialist title. In December 2005, she attended the European Society for Sexual Medicine, in Copenhagen.
Being a supporter of the third-time lucky principle – after many years of love affairs with medicine and writing Krystyna decided to take up photography. Her passion started out photographing her loved ones and after a few years, she decided to pursue also other topics such as everyday life in Poland, travels, nature, and medical conferences worldwide.

Krystyna at 65 years of age received an honorable mention in the Lonely Planet competition ( - her photo butterfly on orange ground photographed during the walk to the Iguazu Fallas, which she visited as a single traveler to Iguazu Falls after the World Congress of Cardiology) and was nominated for Henri Cartier-Bresson Award (2015).

"60 x 60 plus campain" conducted by Gazeta dla Lekarzy registred in Global Campaign to Combat Ageism

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: poniedziałek, 03.07.2023, 05:16

Odsłony: 910

Krystyna Knypl

Registration via  WHO website

Matylda Przekora

GdL 7/2023

Na głupotę nie ma lekarstwa, ale trzeba pilnie szukać szczepionki !

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: poniedziałek, 03.07.2023, 01:27

Odsłony: 972

Krystyna Knypl

Głupota jeszcze nigdy nie miała się tak dobrze jak współcześnie. Czynnikiem ryzyka sprzyjającym rozprzestrzenianiu się głupoty są media społecznościowe oraz treści marketingowe. Nie ma w świecie takiej bzdury, która odpowiednio opakowana przez branżę marketingową, nie zdobyła by każdej góry dzięki promocji w internecie.

Karykatura Jamesa Gillraya dotycząca szczepienia wirusem krowianki. U osób przyjmujących szczepionkę powstają „krowie przydatki” na ciele. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Krowianka)

Jak dochodzi do zakażenia wirusem głupoty? Jest to nowo odkryta w redakcji GdL droga kukułkowa - otóż siewca głupoty niczym samiec kukułczy w kółko ćwierka tą wabiącą pieśń. Kukułka ulega uwodzicielskiej pieśni. Samiec wykorzystuje seksualnie kukułkę i beztrosko odlatuje, a kukułka zostaje sama z konsekwencjami uległości. Życie, samo życie można rzec.

Czy można zapobiec rozprzestrzenianiu się  głupoty? Nie wiadomo, ale trzeba próbować! Przychodzi mi do głowy pomysł, że pomocna mogła by być szczepionka przeciwko głupocie...

Brzmi absurdalnie? Niekoniecznie!

Wirus głupoty szerzy się drogą internetową, atakuje wszystkich, ale nie każdy ulega zakażeniu wirusem głupoty. Osoby odporne na to zakażenie mają przeciwciała zbudowane z zdrowego rozsądku.

Krystyna Knypl

GdL 7/2023

Medycyna nadciąga nowa, a ta stara niech się schowa!

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: sobota, 01.07.2023, 06:15

Odsłony: 1214

Krystyna Knypl

Fragment mojej powieści "Diagnoza: gorączka złota", napisanej w latach 2011/2013

Wykład inauguracyjny pierwszego rocznika studiów zaocznych na Wydziale Refundologii zgromadził całe zacne grono pedagogiczne. W pierwszym rzędzie zasiedli wykładowcy i szefowie Katedr Pesologii Praktycznej, Adresologii Receptowej, Datologii oraz Wystawiania i Realizowania Recept. Obok zacnych profesorów na katedrze przycupnął młody docent, szef świeżo utworzonego i znakomicie rokującego na przyszłość Zakładu Pomiaru Szerokości Recepty.

Klinika Chorób Nieskomplikowanych

Kadrę drugiego roku studiów dopiero kompletowano. Planowano utworzyć Katedrę Anatomii Pobieżnej, Klinikę Chorób Nieskomplikowanych oraz Katedrę Taniej Farmakologii. Trzeci rok studiów miał być poświęcony zgłębianiu esencji zawodu refundologa i nowoczesnej bezsensologii medycznej. Tu już przedmioty były trudniejsze. Weźmy choćby taką bezsensologię strukturalną! Jak ta gałąź nauki dynamicznie się rozwija! Ledwie opracowano plan szkolenia studentów, a już wszystko było nieaktualne! Nowe struktury, nowe zadania i cały program nauczania poszedł do kosza!

Absolwenci refundologii po trzech latach studiów w trybie zaocznym otrzymywali PWR, czyli Prawo Wypisywania Recept. Do czuwania nad wdrożeniem nowych graczy na rynku medycznym utworzono Główny Rejestr Medyczny. Lekarzy i refundologów na mocy nowej ustawy, którą nocna zmiana Sejmu Sarmalandii napisała na poufne zlecenie Ameerland Global Bank, nazywać się miało pracownikami medycznymi. Zalecano unikanie terminu lekarz, bo cóż to właściwie za różnica, skoro przewidziano także dla refundologów posiadanie magicznego wyposażenia gabinetu medycznego, jakim była pieczątka przystawiana na recepcie.

Całość powieści "Diagnoza: gorączka złota" pod linkiem

http://gazeta-dla-lekarzy.com/images/ksiazki/Diagnoza_goraczka_zlota.pdf

Krystyna Knypl

GdL 7/2023

Oto jest pytanie: na czym polega pacjenta badanie?

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: sobota, 01.07.2023, 02:40

Odsłony: 1456

Krystyna Knypl

Od kilku dni toczy się gorąca dyskusja pomiędzy Ministerstwem Zdrowia a Naczelną Izbą Lekarską na temat na czym polega badanie pacjenta. Przez wieki uważano, że badanie podmiotowe i przedmiotowe są podstawą badania lekarskiego. Wspierały je badania dodatkowe oraz obserwacja. Na podstawie badania podmiotowego i przedmiotowego stawialiśmy rozpoznanie wstępne, a po uzyskaniu badań dodatkowych oraz obserwacja w czasie rozpoznanie nazwijmy je końcowe, co niekoniecznie musiało oznaczać nieomylność. Zdarzało się, że rozpoznanie ulegało zmianie ponieważ uzyskaliśmy nowe dane.

Żyjąc w tym przekonaniu przez dziesięciolecia wybrałam się pewnego razu w grudniu 2016 r. na konferencję prasową do PAP. Producent jednego z urządzeń telemedycznych omawiał zalety swojego urządzenia podkreślając, że może ono zastąpić tradycyjne badanie w gabinecie lekarza. Zabrałam głos w dyskusji podkreślając niezbędność badania podmiotowego i przedmiotowego. Mr Producent Medyczny - nazwijmy go tak aby nie był NN - oznajmił: Ależ pani redaktor, wystarczy badanie telemedyczne. Jest to zapisane w Ustawie o zawodzie lekarza. Faktycznie w Ustawie o zawodzie lekarz była rozszerzona definicja badania lekarskiego.

Sprawdziłam i napisałam artykuł "Czy baba już nie przyjdzie do doktora?" (https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/images/gdl_2016/gdl_12_2016.pdf) - ukazał się on w GdL 12/2016 w wersji pdf. oraz w wersji on line 30/04/2017(https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/nowosci/563-czy-baba-juz-nie-przyjdzie-do-doktora). Z treścią artykułu zapoznało się 2423 osób. Czy byli wśród nich przedstawiciele izb lekarskich ? Nie wiem.

Milczenie w tak ważnej sprawie jak ustawowa zmiana definicji badania lekarskiego przez blisko 7 lat sugeruje, że panowie ministrowie zdrowia oraz prezesi izbowi, a także zatrudnieni przez nich i sowicie opłacani prawnicy najwyraźniej  nie czytali ustawy, no i mojego artykułu sygnalizującego zmianę.

W dalszej części artykułu pisałam:

Współczesny świat na szczęście nie jest tak pryncypialny jak ten z wieków minionych. Teraz niekoniecznie musimy trwać przy tak jednoznacznym określeniu jak lekarz. Możemy wymyślić pojęcie szersze, a przez to bardziej demokratyczne – zawód medyczny. Możemy z reprezentantów takich zawodów (ludzi skądinąd potrzebnych, szlachetnych i zacnych) uczynić urzędowo jedną wielką rodzinę i egalitarnie wszystkich nazywać medykiem. Będzie demokratycznie, nowocześnie i postępowo! Podobnie jak z nazewnictwem w obrębie rodziny – tradycyjne nazwy, takie jak matka czy ojciec, mogą przecież ranić ojca, który chciałby być matką albo odwrotnie. Czyż nie jest bardziej postępowo i nowocześnie posługiwać się terminem rodzic numer jeden lub rodzic numer dwa? Podobnie z medykami – możemy przecież mówić medyk numer jeden albo medyk numer dwa. Jak to ładnie brzmi: Niech no medyk numer jeden wypisze mi receptę! Kiedyś medyk też był jeden i nazwa ta oznaczała studenta medycyny. Miał on nawet swój Klub Medyków przy ulicy Oczki w Warszawie.

Ale powróćmy do rozważań nad receptami. Z taką receptą współczesny pacjent przeżywa same męczarnie. Trzeba chodzić do doktora do przychodni, zapisywać się, czekać w kolejce. A w domu tyle seriali do obejrzenia! Tak dalej być nie może! Zbiorowym wysiłkiem świadczeniodawców i świadczenio-organizatorów wprowadzono przepis zezwalający na wystawienie recepty bez badania. Kto za skutki takiej ordynacji odpowiada? Lekarz oczywiście! Jest lekarzem i wie, co robi! Pacjent ani ubezpieczyciel nie jest duchem świętym i nie wie, dlaczego doktor akurat tę receptę wypisał. Nie musiał wypisywać, tylko mógł wypisać – a to zasadnicza różnica!

No, ale nie samą receptą wystawioną bez badania człowiek vel baba żyje. Czasem chciałby pożalić się, opowiedzieć, co mu w duszy łka, a usługa receptowa tego nie zapewnia. Wizyta w gabinecie też nie jest idealnym rozwiązaniem – trzeba dojechać do poradni, stracić czas na podróż i wydać pieniądze na bilet, taksówkę, benzynę. Same straty dla pacjenta. W gabinecie trzeba się rozebrać, wykonać tę skomplikowaną gimnastykę – oddychać, nie oddychać, położyć się na kozetce, no dobra, ale jak się położyć? Brzuchem do góry czy do spodu? Zdjąć skarpetki! Cooo? A czy ja przyszłam na pedicure, żeby skarpetki zdejmować??? Odmawiam! To jest naruszania zbiorowych praw pacjenta do posiadania nóg ubranych w skarpetki! Ja się poskarżę w takim jednym urzędzie, który z utęsknieniem czeka na każdą skargę naruszenia zbiorowych praw pacjenta.

Czuły ustawodawca wysłuchał skarg na ciężki los pacjenta. Wsparł go nienasycony biznes medyczny. I co więcej, ciocia Unia (z domu Europejska) sypnęła groszem i mamy oto nową wersją ustawy o zawodzie lekarza.

Może on wykonywać zawód, czyli badać, diagnozować, orzekać, leczyć przez systemy telemedyczne i inne środki łączności. Nie musi osobiście i w gabinecie badać pacjenta, aby postawić diagnozę czy wypisać receptę. Wprawdzie nowa wersja ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty jest niezbyt kompatybilna z artykułem 9 Kodeksu Etyki Lekarskiej, który mówi że „lekarz może podejmować leczenie jedynie po osobistym zbadaniu pacjenta”, ale kto by się przejmował takimi drobnymi rozbieżnościami, gdy w grę wchodzi możliwość zagospodarowania dużych pieniędzy od tej niebiednej ciotki z Brukseli.Oto co nas czeka –  wirtualny pacjent, wirtualna diagnoza i e-recepta. Tylko odpowiedzialność lekarza pozostanie realna. No i wywróżyłam,,,,

O nowej definicji badania lekarskiego umieszczonej w Ustawie o systemie informacji w ochronie zdrowia, pisała o tym pani mgr prawa Iwona Kaczorowska-Kossowska, specjalizująca się w prawie medycznym, cyt.:

Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1991) wprowadziła do ustawy o działalności leczniczej i ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty regulacje dopuszczające możliwość wykonywania działalności leczniczej także za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

(https://sip.lex.pl/procedury/udzielanie-swiadczen-opieki-zdrowotnej-za-posrednictwem-systemow-teleinformatycznych-lub-1610617949 ).

Oczywistą konsekwencją było umieszczenie rozszerzonej o badanie telemedyczne definicji badania lekarskiego w Ustawie o zawodzie lekarza. No i dalej to już było wg schematu hulaj dusza, piekła nie ma, ale jest pandemia i wszystkie e-świadczenia są zalecaną formą pracy lekarza.

Dziennik Gazeta Prawna przeprowadził śledztwo dziennikarskie, które wykazało wiele interesujących aspektów działania branży receptomatowej - na przykład bardzo pracowite lekarskie małżeństwo mogło zrobić 10 mln złotych. Wysokość Nagrody to 9 mln koron szwedzkich x 0,3768 pln = 3 391 200 pln wg kursu NBP https://nbp.pl/statystyka-i-sprawozdawczosc/kursy/tabela-a/.  Receptomatowe usługi przyniosły dochód liderom tego biznesu większy niż 3 Nagrody Nobla. 

Recepty mają to do siebie, że potrafią wzbudzić od czasu do czasu silne zainteresowanie społeczne, wiem coś o tym jako autorka słynnej swego czasu rubryki "Rozszyfruj receptę*, którą ilustrowały nabazgrolone recepty oraz moja dżinsowa kreacja, która była swego rodzaju znakiem rozpoznawczym autorki.

Krystyna Knypl

GdL 1/07/2023

Gazeta dla Lekarzy nr 6/2023 - artykuł wstępny oraz spis treści

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: piątek, 30.06.2023, 00:45

Odsłony: 1108

Drogie Koleżanki i Koledzy,

Czerwiec jest kolejnym miesiącem, w którym frekwencja na naszej stronie internetowej prezentuje się znakomicie. W mijającym miesiącu odwiedziło nas 4y97 osób, które złożyły 10748 wizyt. Najważniejszym tematem, który poruszaliśmy była eutanazja. Temat ten omawiamy w związku z wysoce niepokojącą tendencją "promowania" eutanazji nie tylko w Holandii, osobliwej liderce w tym względzie, ale także w wielu innych krajach w tym także w Polsce. Fakt ten zasmuca głęboko, a smutek nasila fakt, że uczestniczą w nim także lekarza. Na szczęście nie wszyscy podzielają zdanie promotorów eutanazji. W toczącej się dyskusji bardzo cenny był głos Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego dystansującego się od pomysłów wciągnięcia lekarzy w promocję eutanazji.

Drugi ważny temat, który sygnalizujemy w tym miesiącu to Lindau Nobel Laureates Meetings 2023, w którym jako dziennikarz akredytowany uczestniczyła dr Beata Niedźwiedzka.

Dr Beata Niedźwiedzka trzyma w dłoniach medal Nobla, który otrzymał prof. Wiliam  Kaelin jr.  https://www.nobelprize.org/prizes/medicine/2019/summary/

Zapraszam do lektury naszych artykułów

Spis treści nr 6/2023 

1. Kto ma dane ten ma władzę

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2367-kto-ma-dane-ten-ma-wladze

2. Naczelna Izba Lekarska przygotowuje się do zmiany w Kodeksie Etyki Lekarskiej

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2368-naczelna-izba-lekarska-przygotowuje-zmiany-w-kodeksie-etyki-lekarskiej

3. Zapobiegajmy daremnym wytycznym w medycynie

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2371-zapobiegajmy-daremnym-wytycznym-w-medycynie

4. Tak zwana "wiedza aktualna: bywa czasem fatalna...

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2373-tak-zwana-wiedza-aktualna-bywa-fatalna

5. Gdy Bad Pharma Cię naciska, przyjrzyj się naciskom z bliska

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2374-gdy-bad-pharma-cie-naciska-przyjrzyj-sie-naciskom-z-bliska

6. Historia lobotomii czołowej albo o błędnych ścieżkach medycyny

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2375-historia-lobotomia-albo-o-blednych-sciezkach-medycyny

7. Od jakiego wieku będą ludzie przepraszać, że jeszcze żyją?

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2376-od-jakiego-wieku-ludzie-beda-przepraszac-za-to-ze-jeszcze-zyja

8. Raport World Economic Forum o starzeniu się społeczeństw

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2377-raport-world-economic-forum-o-starzeniu-sie-spoleczenstw

9. Eutanazja - przeszłość, teraźniejszość, przyszłóść

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2379-eutanazja-przeszlosc-terazniejszosc-przyszlosc-2

10. Eutanazja niemowląt oraz małych dzieci jest dozwolona w Holandii

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2380-eutanazja-niemowlat-oraz-malych-dzieci-jest-dozwolona-w-holandii

11. Nie ma nieważnych informacji

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2382-nie-ma-niewazanych-informacji

12. Szczepionka przeciwko syncytialnemu wirusowi oddechowemu (RSV) dla osób w wieku 60 lat i starszych dopuszczona do obrotu

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2384-szczepionka-przeciwko-syncytialnemu-wirusowi-oddechowemu-rsv-dla-osob-w-wieku-60-lat-i-starszych-dopuszczona-do-obrotu

13. Innovative Health Initiative launches first five projects

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2385-innovative-health-initiative-launches-first-five-projects

15. Innovative Health Initiative uruchamia pięć projektów badawczych

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2386-innovative-health-initiative-uruchamia-pierwsze-piec-projektow-badawczych

16. Raport "Diagnostyka molekularna w leczeniu nowotworów"

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2387-raport-diagnostyka-molekularna-w-leczeniu-nowotworow

17. Raport "W stronę dobrobytu zdrowotnego" 2023 r. - informacja prasowa

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2388-raport-w-strone-dobrobytu-zdrowowtnego-2023-r-informacja-prasowa

18. Zespół stresu pourazowego, lęk oraz depresja u pacjentów z wszczepialnymi urządzeniami kardiologicznymi

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2389-zespol-stresu-pourazowego-u-pacjentow-z-wszczepialnymi-urzadzeniami-kardiologicznymi

 18. Opaski monitorujące są przeciwwskazane dla osób ze stymulatorami serca

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2391-opaski-smartband-sa-przeciwwskazane-dla-osob-ze-stymulatorami-serca

19. Konferencja Lindau Nobel Laureate Meetings 2023

 https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2392-konferencja-lindau-nobel-laureate-meetings-2023

20. FDA o użytkowaniu telefonów komórkowych oraz opasek monitorujących przez osoby z wszczepionymi urządzeniami kardiologicznymi

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2393-fda-o-uzytkowaniu-telefonow-komorkowych-oraz-opasek-monitorujacych-przez-osoby-ze-stymulatorami

21. Podskórny kardiowerter-defibrylator może lepiej chronić chorych ze złośliwymi arytmiami komorowymi

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2400-podskorny-kardiowerter-defibrylator-moze-lepiej-chronic-chorych-ze-zlosliwymi-arytmiami-komorowymi

Życzę ciekawej lektury!

Krystyna Knypl

redaktor naczelna 

6/2023

Lindau Nobel Laureates Meetings 2023: Sztuczna inteligencja i medycyna

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: środa, 28.06.2023, 01:57

Odsłony: 1084

Krystyna Knypl

Sztuczna inteligencja stuka do wielu drzwi, a tych z napisem "medycyna" stuka szczególnie energicznie. Jak wszystko co nowe ma swoje plusy i minusy, przy czym w odniesieniu do medycyny pytań jest wyjątkowo dużo, a co więcej dotyczą one naszych danych bardzo wrażliwych.

Nic więc dziwnego, że temat AI w  medycynie zdrowia był jednym z omawianych tematów podczas koferencji w Lindau. Zastanawiano się czy w związku z cyfryzacją ochrony zdrowia nadchodzi złoty wiek dla wszystkich ludzi czy tylko dla wybranych, kto będzie największym beneficjentem - pacjenci ?, lekarze?, Big Pharma? menedżerowie? wszyscy ?, a może tylko Big Tech, który "wygryzie" Big Pharmę z jej uprzywilejowanej pozycji? Jeden z prelegentów żartobliwie zapytał: czy teraz przedstawiciele Big Tech będą odwiedzać gabinety lekarzy wzorując się na Big Pharmie czy też nie pójdą w jej ślady. Według mnie nie muszą chodzić bowiem lekarze każdego dnia usłużnie wpisują dane do elektronicznych historii chorób, które Big Tech będzie zasysać w sposób ustalany w innych gabinetach niż lekarskie. Procesowi zasysania danych będzie towarzyszyła Big Promise czyli wielka obietnica. Dane o zdrowiu obywateli staną się wartością o olbrzymim wymiarze finansowym.

Eutanazja niemowląt oraz małych dzieci jest dozwolona w Holandii

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: poniedziałek, 12.06.2023, 06:01

Odsłony: 1271

Krystyna Knypl

Eutanazja niemowląt oraz małych dzieci jest dozwolona w Holandii od 2004 roku. Jej zagorzałym promotorem jest Eudard Verhagen, absolwent prawa i medycyny, autor wytycznych w kwestii eutanazji nieletnich znanych pod nazwą Protokół z Groningen.

Szpital Uniwersytecki w Groningen

Źródło ilustracji https://en.wikipedia.org/wiki/University_Medical_Center_Groningen

W audycji radiowej powiedziano: Nie trzeba dodawać, że Protokół z Groningen jest kontrowersyjny. Nawet w Holandii nie ma on poparcia całej społeczności medycznej. Kilka tygodni temu lekarze z dwunastu krajów wyrazili swoją krytykę w artykule w Child's Nervous System, oficjalnym czasopiśmie Międzynarodowego Towarzystwa Neurochirurgii Dziecięcej. Argumentują oni, że takie kryteria jak "perspektywy na przyszłość" nie są obiektywnymi kryteriami medycznymi. Dr Verhagen nie zgadza się z tymi krytykami, że na przykład dziecko z rozszczepem kręgosłupa powinno być zawsze operowane. W rzeczywistości ma on bardzo silne zdanie na ten temat: "Jeśli lekarz rozpoczyna leczenie, musi istnieć cel. Nie leczy się dla samego leczenia, ale w interesie dziecka. Leczenie bez efektu nie powinno mieć miejsca.

 Opublikowanie Protokołu z Groningen spotkało się z wieloma głosami mocnej krytyki zarówno ze strony lekarzy, jak i wymienionych z rozpoznania osób z rozszczepem kręgosłupa. Na łamach New York Times ( https://archive.ph/20130130140116/www.nytimes.com/2005/03/10/health/10baby.html) wypowiedział się między innymi Douglas J. Sorocco, prawnik z Oklahoma City cierpiący na rozszczep kręgosłupa. "Powiedziałbym, że mam życie warte przeżycia. Moja żona powiedziałaby, że mam życie warte życia. Moja rodzina powiedziałaby, że mam życie warte życia".

"Ludzie z rozszczepem kręgosłupa mają rodziny i wnoszą wkład w swoje społeczności" - powiedział Sorocco, który jest przewodniczącym zarządu Spina Bifida Association of America.

Arthur Caplan, profesor bioetyki na Uniwersytecie Pensylwanii, powiedział, że nie wyobraża sobie, aby takie wytyczne i praktyki stały się normą w Stanach Zjednoczonych. "To nie do zaakceptowania przez naszą kulturę" - powiedział. Lekarze w Holandii zgodzili się tym stanowiskiem. "Takie podejście pasuje do naszej kultury prawnej i społecznej" - napisali - "ale nie jest jasne, w jakim stopniu można by je przenieść do innych krajów".

Promocja eutanazji w Holandii przypomina historię lobotomii - jeden człowiek promuje szkodliwe dla pacjentów rozwiązania i  z trudnych do zrozumienia powodów znajduje zwolenników swoich chorych teorii.

Dr n. med. Krystyna Knypl

GdL 6/2023

Eutanazja - przeszłość, teraźniejszość, przyszłość

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: niedziela, 11.06.2023, 06:14

Odsłony: 1386

Krystyna Knypl

Eutanazja  jest znana od czasów starożytnych, a słowo to występuje w dziełach pisarzy zarówno greckich jak i rzymskich. Określa ono "łatwą śmierć" będącą wyrazem dystansu do własnego życia. Najbardziej znanym przykładem takiego dystansu do własnego życia miała być postawa cesarza Oktawiana, który na łożu śmierci miał powiedzieć: Plaudite cives, comoedia finita est  czyli klaszczcie obywatele, komedia skończona. Nie każdy jednak ma cesarskie poczucie humoru. 

Posiedzenie komitetu samoobrony przed eutanazją...

 W średniowieczu wyróżniano eutanazję samobójczą lub zabójczą. Ten drugi rodzaj eutanazji praktykowano wobec śmiertelnie rannych rycerzy za pomocą specjalnego sztyletu o nazwie mizerykordia. Posługiwano się nim wobec śmiertelnie rannych zarówno przeciwników jak i przyjaciół. Określenie "przyjaciel na śmierć i życie" nabierało więc bardzo dosłownego znaczenia.

Współcześnie tematyka eutanazji staje się coraz bardziej popularna, co pokazuje statystyka publikacji dostępnych w bazie Pub Med.

Publikacje na temat eutanazji w bazie Pub Med

Eutanazja jest legalnym zabiegiem w Holandii od 1973 roku. Przepis wprowadzono po sprawie sądowej lekarki, która podała śmiertelną dawkę morfiny swojej ciężko chorej matce. Są skazał lekarkę na tydzień więzienia w zawieszeniu na rok. Od 1984 roku w Holandii nie są wszczynane postępowania sądowe wobec lekarzy, którzy biernie lub czynnie uczestniczą w eutanazji.

Zabieg eutanazji jest także legalny od 2002 roku w Belgii oraz od 2008 roku w Luksemburgu. Wprowadzenie przepisów legalizujących eutanazję  oraz publiczne promowanie jej zalet spowodowało znaczny wzrost zarówno zainteresowania jaki i wykonywania zabiegu pozbawienia życia.

Rozszerzono także zezwolenie na eutanazję dzieci i od kwietnia 2023 roku w Holandii dozwolona jest eutanazja dzieci w wieku od 1 roku do 12 lat, która wcześniej była zakazana. Minister Zdrowia, Opieki Społecznej i Sportu Ernst Kuipers wyraża w mediach z tego powodu radość. Holandia nie szczędzi starań aby życie każdego kto chce innym zadawać śmierć było wolne od trudów decyzji i poza wspomnianymi przepisami od 2004 roku funkcjonuje w tym kraju tzw. protokół z Groningen będący zbiorem wytycznych w kwestii eutanazji u niemowląt. Autorem wspomnianego dokumentu jest Eduard Verhagen (ur. 3 maja 1962 r. w Haarlem), absolwent wydziału prawa oraz medycyny. Jak czytamy na stronie Wikipedii cyt.  znany jest głównie ze swojego zaangażowania w eutanazję niemowląt w Holandii (https://en.wikipedia.org/wiki/Eduard_Verhagen).

Protokół z Groningen wymaga, aby rodzice oraz zespoły lekarzy i pracowników socjalnych zgodzili się, że dalsze leczenie dziecka jest daremne. Po kilkudniowym okresie oczekiwania, podczas którego rodzice mogą przemyśleć decyzję i pożegnać się, przeprowadzana jest eutanazja dziecka. Akta sprawy są następnie przekazywane do prokuratury. Jeśli ten protokół jest przestrzegany, prokuratorzy powstrzymują się od wniesienia oskarżenia. W lipcu 2005 r. protokół ten został wprowadzony w całej Holandii.

W 2005 r. New England Journal of Medicine opublikował artykuł Eduarda Verhagena i jego współpracownika Pietera Sauera, w którym przedstawili oni swój protokół i udokumentowali 22 przypadki eutanazji niemowląt, które zostały zgłoszone władzom w latach 1997-2004, przy czym cztery z nich miały miejsce pod osobistym nadzorem Verhagena w kierowanym przez niego szpitalu. Autorzy wspomnianego artykułu oznajmili, że  miał na celu odniesienie się do "mrożących krew w żyłach relacji i nieporozumień".

Holandia nie ustaje w doskonaleniu się w organizacji eutanazji, czego przykładem  jest pięć Regionalnych Komitetów Przeglądu Eutanazji. Odnotowują one rosnącą liczbę zabiegów pozbawienia życia. Z raportu tej organizacji dowiadujemy się, że 4,1% zgonów w Holandii jest spowodowana zabiegiem eutanazji ( https://www.bankier.pl/wiadomosc/Rekordowa-liczba-eutanazji-w-Holandii-w-ubieglym-roku-8097877.html).

Przed 3 laty na targach funeralnych w Holandii zaprezentowano kapsułę eutanazyjną. W Belgii eutanazja jest nazywana prawem człowieka, z tego zabiegu korzysta około 2500 osób rocznie. W Hiszpanii możliwa jest eutanazja dorosłych. Natomiast prawo izraelskie nie pozwala na żadną formę eutanazji. Osoby ciężko chore mające więcej niż 17 lat mogą żądać przerwania leczenia przedłużającego życie.

P.S. Literacką wizję przyszłości na temat eutanazji przedstawiłam pod linkiem

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2288-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-18

P.S. Pisząc serię artykułów o mrocznych uliczkach, w które skręcała i niestety skręca nadal medycyna zwraca uwagę obecność jednego głęboko zaburzonego osobnika, który wprowadza ludzi w mroczne uliczki swoimi umiejętnościami przekonywania ludzi.

Dr n.med. Krystyna Knypl

redaktor naczelna & wydawca

Gazety dla Lekarzy

GdL 6/2023

Od jakiego wieku ludzie będą przepraszać za to, że jeszcze żyją?

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: sobota, 10.06.2023, 06:06

Odsłony: 1377

Krystyna Knypl

Stężenie ageistowskiej narracji w przestrzeni publicznej narasta szybciej niż zanieczyszczenie powietrza. Elementami zanieczyszczającymi powietrze są gazy toksyczne i metale ciężkie oraz cząsteczki zawieszone PM₁₀ i PM_2,5.

Elementami zanieczyszczającymi przestrzeń publiczną są toksyczne osoby o ageistowskim nastawieniu, ciężcy idioci, którzy powtarzają za eutanastami  antyhumanitarne teksty. Kompletu dopełniają tzw. wytyczne zawieszone w przestrzeni medycznej o tym jak nie kontynuować leczenia seniorów, którzy egoistycznie żyją przez dziesięciolecia i końca tego życia nie widać.

O ile ratunkiem na uniknięcie kontaktu z zanieczyszczonym powietrzem jest ewakuacja z danego terenu, tak uniknięcie kontaktu z ageistowską narracją nie jest łatwe.

Plakat filmu Plan 75

Źródło ilustracji: https://en.wikipedia.org/wiki/Plan_75

Globalny szloch rozlega się w związku z wydłużeniem średniej długości życia na świecie, a do tego pokolenie powojennego wyżu demograficznego  tzw. baby boomers dobiega dziś osiemdziesiątki i zamierza biec dalej na długodystansowej trasie zwanej życiem.

O ile kilka lat temu ageiści pytali "Czy kobieta w pewnym wieku JESZCZE interesuje się seksem?" - więcej  na  ten temat pod linkiem https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wybrane-artykuly/382-czy-kobieta-w-pewnym-wieku-jeszcze-interesuje-sie - o tyle dziś zmodyfikowane pytanie brzmi "Czy kobieta w pewnym wieku ma prawo JESZCZE żyć?" Kobiety w obu przypadkach są adresatkami tych dwu kwestii, bowiem nie od dziś wiadomo, że mężczyźni interesują się seksem bezterminowo, a kobiety nie dość, że nie wiadomo czy interesują się w starszym wieku seksem, to jeszcze żyją dłużej od mężczyzn.

Maryla Rodowicz śpiewa "Ale to już było i nie wróci więcej" https://www.youtube.com/watch?v=zsiRt7Seq50 - słowa uniwersalne, które można dedykować do różnych kontekstów. Niestety narracja o niepotrzebnych ludziach ma w historii ludzkości długą i niechlubną drogę. Można powiedzieć, że ludzkość kręci się wokół tematu niczym głupie stworzenie wokół własnego ogona. Pilnie potrzebni są specjaliści potrafiący skutecznie odciąć raz na zawsze ten ogon antyhumanitarnej bezmyślności.

Konflikt interesów:

Istnieje! ;) Autorka na 78,5 lat i ma egoistyczny plan żyć 100 lat, a gdy osiągnie ten wiek to zastanowi się co dalej.

Dr n. med. Krystyna Knypl  

redaktor naczelna & wydawca

Gazety dla Lekarzy

GdL 6/2023

Historia lobotomii czołowej albo o błędnych ścieżkach medycyny

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: piątek, 09.06.2023, 10:14

Odsłony: 1850

Krystyna Knypl, Beata Niedźwiedzka

Historia lobotomii czołowej pokazuje jak dramatyczne mogą być konsekwencje gdy niebezpieczna procedura medyczna promowana jest przez osobników bezwzględnych, żądnych władzy nad innymi ludźmi, którzy nie wahają się zaangażować do realizacji swoich niebezpiecznych koncepcji najbardziej podstępnych metod.

https://en.wikipedia.org/wiki/Leucotome

Pierwszym zabiegiem neurochirurgicznym wykonywanym u pacjentów psychiatrycznych była leukotomia wynaleziona przez portugalskiego neurologa Antonio Egas Moniz. Twierdził on, że wykonanie leukotomii trwale zmniejszało gwałtowne, maniakalne i psychotyczne zachowania pacjentów. Ponieważ w tamtym czasie nie było żadnych leków psychotropowych dawano wiarę, że jest to dobra metoda leczenia pacjentów psychiatrycznych.

Błędna decyzja Komitetu Noblowskiego

W rzekomo wysoką skuteczność i przydatność leukotomii bezkrytycznie uwierzył współczesny medyczny świat do tego stopnia, że Antonio Egas Moniz otrzymał w 1949 roku Nagrodę Nobla z medycyny (https://www.nobelprize.org/prizes/medicine/1949/moniz/facts/. Niezwykle aktywnym promotorem leukotomii był amerykański neurolog Walter Freeman.

W 1935 roku Freeman i Moniz spotkali się na konferencji neurologicznej w Londynie. Freeman był zainspirowany Monizem, nazywając jego pracę "genialnie pomyślaną, której znaczenie trudno przecenić". Uważał swojego nowo poznanego kolegę za geniusza.

Antonio Egaz Moniz uważał, że zaburzenia psychiczne pochodzą z usterek w "okablowania w mózgu", a skoro tak to wystarczy przeciąć okablowanie, a zaburzenia zostaną usunięte.

Okolicznościowy banknot portugalski z podobizną A.E. Moniza

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Ant%C3%B3nio_Egas_Moniz

W dniu 14 września 1936 r. w Szpitalu Uniwersyteckim George'a Washingtona w Stanach Zjednoczonych przeprowadzono pierwszą lobotomię przedczołową, jednak  Walter Freeman nie mógł wykonać zabiegu lobotomii ponieważ był neurologiem i nie miał uprawnień do leczenia operacyjnego.

Pierwszy zabieg przeprowadzono pierwszy zabieg na 63-letniej gospodyni domowej Alice Hood Hammatt. Cierpiała ona na bezsenność oraz chorobę dwubiegunową. Do 1942 roku przeprowadzono ponad 200 lobotomii i twierdzono, że u 63% pacjentów nastąpiła poprawa, 24% było bez zmian, a u 14% nastąpiło pogorszenie. Freeman był niezadowolony ponieważ wykonywanie lobotomii wymagało  sali operacyjnej, znieczulenia i wyszkolonych neurochirurgów. Uniemożliwiło to powszechne wykonywanie zabiegu. Większość kandydatów do operacji znajdowała się w szpitalach psychiatrycznych, które nie miały sal operacyjnych, chirurgów, anestezjologów. Operacja nie była więc łatwo dostępna. 

Lobotomię wykonywano także poza salą operacyjną

Walter Freeman postanowił więc opracować nową, prostszą procedurę lobotomii, która mogłaby być wykonywana w różnych warunkach, nawet bez udziału neurochirurga. W poszukiwaniach został zainspirowany przez włoskiego psychiatrę  Amarro Fiambertiego, który wykonywał podobny zabieg na okolicy czołowej wbijając cienką rurkę do mózgu pacjenta  przez oczodół, a następnie wstrzykiwał przez rurkę alkohol lub formalinę w celu rozpuszczenia tkanki mózgowej, osiągając za pomocą środków chemicznych podobny do lobotomii efekt. W 1945 roku Freeman rozpoczął eksperymenty na zwłokach, aby znaleźć wygodny sposób mechanicznego dostępu do płata czołowego mózgu przez oczodoły. Użył do tego narzędzia, które znalazł w swojej kuchni - szpikulca do lodu.

Opracowana przez Freemana lobotomia z użyciem ostrego narzędzia o nazwie orbitoclast ( ttps://en.wikipedia.org/wiki/Orbitoclast) stała się klinicznie znana jako lobotomia przezoczodołowa. 

Fanatyzm zwolenników lobotomii wysoce szkodliwy dla pacjentów

Walter Freeman był fanatycznym entuzjasta lobotomii do tego stopnia, że przeprowadzał zabiegi wszędzie, gdzie tylko mógł - w szpitalach, instytucjach, a nawet pokojach hotelowych. Odbył nawet tournée po kraju, wykonując zabiegi lobotomii w różnych miastach. Wszędzie szukał nowych pacjentów. Aby jego procedura była dostępna Freeman pobierał opłatę w wysokości zaledwie 25 dolarów za zabieg. Freeman był promotorem z teatralnym zacięciem. W 1951 roku, podczas lobotomii w Cherokee Mental Health Institute w stanie Iowa nagle przerwał operację, aby pozować do zdjęcia. Koncentrując się na pozowaniu, a nie na polu operacyjnym  wepchnął instrument zbyt głęboko w mózg operowanego i pacjent zmarł na stole operacyjnym. Zachowanie Freemana uznano za wysoce niepokojące, jednak nie przejmował się on opiniami innych osób. Często nie mył rąk, nie nosił rękawiczek ani maseczek i lubił żuć gumę podczas zabiegów.

Zabiegi lobotomii zmieniały życie operowanych, ale nie zawsze były to zmiany korzystne. Wielu pacjentów poddanych lobotomii po zabiegu było w gorszym stanie psychicznym i często trzeba było ich ponownie uczyć podstawowych czynności życiowych. Niektórzy tracili zdolność chodzenia lub popadali w  stan wegetatywny,  wymagali opieki przez całą dobę.  W wyniku zabiegu 15% pacjentów umierało.

Kandydaci do zabiegu byli wybierani spośród osób uważanych za mających problemy psychiczne, często definiowane w odniesieniu do ówczesnych norm. Z tego powodu około 40%  pacjentów Freemana było homoseksualistami, chcącymi wykonać lobotomię w celu zmiany orientacji seksualnej. Poddawał on lobotomii także dzieci oraz młodzież, a także osoby dorosłe ze stresem pourazowym. Ponad 2000 weteranów II Wojny Światowej zostało poddanych lobotomii. Ofiarą tego okrutnego zabiegu była także Rosemary Kennedy, młodsza siostra Johna F. Kennedy'ego, która z powodu powikłań okołoporodowych cierpiała na opóźnienie w rozwoju. Kiedy miała 23 lata, jej ojciec, Joseph Kennedy Sr., uważał, że nie ma już innych możliwości pomocy i przyprowadził Rosemary do Freemana, który przeprowadził zabieg lobotomii. W wyniku zabiegu Rosemary trwale utraciła zdolność chodzenia oraz mówienia. Z powodu tych powikłań przebywała w różnych instytucjach opiekuńczych przez następne 63 lata, aż do śmierci. Pomimo tych dramatycznych doświadczeń "marketing zabiegu" - jak określilibyśmy to dzisiaj - był znakomity. Dowodem tego jest między innymi wiersz napisany przez jednego z pacjentów poddanych zabiegowi lobotomii.

Gentle, clever your surgeon's hands          Delikatne, zręczne ręce chirurga
God marks for you many golden bands     Bóg wyznacza dla ciebie wiele złotych wstęg
They cut so sure they serve so well           Tną tak pewnie, służą tak dobrze
They save our souls from Eternal Hell        Ratują nasze dusze przed wiecznym piekłem
An artist's hands, a musician's too              Ręce artysty, muzyka też
Give us beauty of color and tune so true    Dają nam piękno barw i melodię jakże prawdziwą
But yours are far the most beautiful to me  Ale twoje są dla mnie najpiękniejsze
They saved my mind and set my spirit free Uratowały mój umysł i uwolniły ducha
Lobotomy patient no. 68, c. 1942                Pacjent po lobotomii nr 68, ok. 1942 r
The archives of James W. Watts III             Archiwum Jamesa W. Wattsa III (1)                                                 

 Smutne statystyki lobotomii

W latach 1940 -1944 w Stanach Zjednoczonych przeprowadzono 684 zabiegi lobotomii. Ze względu na intensywną promocję lobotomii przez Freemana, liczba ta znacząco wzrosła w następnej dekadzie. Gdy lobotomia osiągnęła szczyt popularności  w Stanach Zjednoczonych w 1949 roku, świat zaczął się do niej dystansować. Związek Radziecki zakazał lobotomii w 1950 roku ze względów moralnych. Radzieccy lekarze stwierdzili, że procedura była "sprzeczna z zasadami człowieczeństwa". Japonia i Niemcy wkrótce poszły w ich ślady. Liczba lobotomii spadła w latach 50-tych, gdy opracowano leki psychotropowe, które okazały się lepsze i bezpieczniejsze w leczeniu chorób psychicznych. Freeman upierał się przy wykonywaniu lobotomi do lat 60. ubiegłego wieku, nawet gdy większość dużych szpitali odmówiła współpracy z nim. Pod koniec lat 70. wiele krajów i kilka stanów USA zakazało tej procedury. Praktyka ta stopniowo zniknęła na całym świecie, choć kontynuowano ją jeszcze w latach 80. we Francji. W Stanach Zjednoczonych, lobotomii poddano łącznie około 40 000 obywateli.

Związki z polityką

Moniz wszedł do polityki w 1903 roku i pełnił funkcję deputowanego w portugalskim parlamencie do 1917 roku, kiedy został ambasadorem Portugalii w Hiszpanii. Później w 1917 roku został mianowany ministrem spraw zagranicznych i przewodniczącym delegacji portugalskiej na konferencji pokojowej w Paryżu w 1918 roku.

Podsumowanie

Wykonywaniu lobotomii towarzyszyły następujące okoliczności:

# niezachwiane przekonanie nawiedzonego promotora o wyjątkowej przydatności metody

# bezkrytyczne przyjęcie tego poglądu przez cały świat

# wykonywanie lobotomii wszystkim pozornie jej potrzebującym (nawet małym dzieciom)

# wykonywanie  zabiegu także poza pomieszczeniami  przeznaczonymi do zabiegów medycznych

# duże zapotrzebowanie głównego promotora lobotomii na bywanie w mediach

# na szczęście żałosny koniec tej niebezpiecznej procedury

Piśmiennictwo:

Lessons to be learnt from the history of lobotomy

https://tidsskriftet.no/en/2022/12/essay/lessons-be-learnt-history-lobotomy

Brain Lobotomy: A Historical and Moral Dilemma with No Alternative?

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1878875019324222?via%3Dihub

Krystyna Knypl, Beata Niedźwiedzka

GdL 6/2023

Gdy Bad Pharma Cię naciska, przyjrzyj się naciskom z bliska

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: czwartek, 08.06.2023, 05:02

Odsłony: 2094

Krystyna Knypl

W środowisku lekarskim rozpoczęła się dyskusja na temat planowanych zmian w Kodeksie Etyki Lekarskiej. Jednym z dyskutowanych aspektów jest kwestia: jaką wiedzą powinien posługiwać się lekarz w swojej codziennej praktyce? Wiedzy najróżniejszych odmian dziś na świecie dostatek, dostępność do tych zasobów szybka, łatwa i bywa, że także przyjemna. Komu więc ufać? Co wybrać? Oto jest pytanie nie tylko na śniadanie, ale na wszystkie pory dnia i nocy. Dyżury lekarskie są całodobowe i tak samo posługiwanie się wiedzą przez lekarza w swojej pracy.

Zawód lekarza, w każdym aspekcie - klinicznym, edukacyjnym i badawczym - został poddany głębokiemu wpływowi przemysłu farmaceutycznego i branży urządzeń medycznych. Stało się tak, ponieważ lekarze na to pozwolili i nadszedł czas, aby z tym skończyć - napisali 2018 r. na łamach JAMA  C. Deangelis i P.B. w artykule "Fontanarosa zatytułowany Impugning the Integrity of Medical Science: The Adverse Effects of Industry Influence" 

Od czasu opublikowania upłynęło 15 lat i niestety problem niestosownych wpływów branży Bad Pharma nie zniknął, a wręcz przeciwnie nasilił się w znacznym stopniu. Jaka jest ranga czasopisma, które opublikowało tak odważne stanowisko? JAMA czyli Journal of American Medical Association to recenzowane czasopismo amerykańskie, wydawane od 1883 roku, którego Impact Factor w 2021 roku wynosił 157,335 (https://en.wikipedia.org/wiki/JAMA).

Catherine Deangelis jest profesorem pediatrii (https://www.hopkinsmedicine.org/about/leadership/biographies/catherine-deangelis.html), o niezwykle ciekawym życiorysie oraz wybitnym dorobku naukowym. Była między innymi pierwszą kobietą na stanowisku redaktor naczelnej JAMA, siedmiokrotnie otrzymała tytuł doctor honoris causa. Jej niezwykle ciekawy życiorys jest pod linkiem (https://cfmedicine.nlm.nih.gov/physicians/biography_77.html ) .

Phil B. Fontanarosa jest profesorem intensywnej terapii (https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/408034) na Uniwersytecie Medycznym w Ohio. Jest on autorem wielu artykułów spośród których artykuł opublikowany w 2019 roku (wraz z H. Bauhnerem) ma przyciągający uwagę tytuł The Challenges of Sharing Data in an Era of Politicized Science (https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/2756117 ) który tłumaczymy jako wyzwania związane z udostępnianiem danych w erze upolitycznionej nauk. W artykule autorzy cytują  wypowiedź szefa Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska  Andrew Wheelera:

"Dobra nauka to nauka, która może być odtworzona i niezależnie zweryfikowana, nauka, która może wytrzymać kontrolę. Dlatego też dążymy do tego, aby nauka wspierająca decyzje agencji była przejrzysta i dostępna do oceny przez opinię publiczną i zainteresowane strony".

Podkreślmy bardzo ważny fragment tej wypowiedzi - dostępność nauki do oceny przez opinię publiczną. Nie tylko szeregowi czytelnicy mają prawo do oceny treści, ale także, a może przede wszystkim profesjonaliści. Jaki procent zaoferowanej wiedzy do publicznego nagłośnienia znajduje akceptację recenzentów.  P.B. Fontanaroa i wsp. podają, że w 2020 roku do redakcji JAMA nadesłano ponad 21 tysięcy artykułów, z których niewielki tylko odsetek został zaakceptowany do publikacji.

 Źródło: https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/2778133?resultClick=1

W medycynie oraz w innych dziedzinach  życia warto uczyć się od mądrych, doświadczonych oraz potrafiących krytycznie myśleć. Życzę naszej medycynie oraz wydawnictwom medycznym(*), a w szczególności polskiej pediatrii oraz intensywnej terapii takich wybitnych, wielkich i prawdziwych autorytetów jak prof. Catherine Deangelis oraz prof. P.B. Fontanarosa. To najznakomitsze wzory do naśladowania.

(*) Odpowiedzi na pytanie co autorka ma na myśli i do  jakich wydarzeń nawiązuje nie będą udzielane. Dlaczego? Ponieważ myśl ludzka jest wolna i zawsze taką będzie.

Dr n. med. Krystyna Knypl

redaktor naczelna & wydawca

Gazety dla Lekarzy

GdL 6/2023

P.S. O kaczce dziennikarskiej więcej pod linkiem

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/869-kaczka-dziennikarska

Tak zwana "wiedza aktualna" bywa czasami fatalna...

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: środa, 07.06.2023, 15:08

Odsłony: 1831

Krystyna Knypl

Trwają prace nad Kodeksem Etyki Lekarskiej, który ma być zmodyfikowany w przyszłym roku podczas Krajowego Zjazdu Lekarzy. Na stronie internetowej NIL (https://www.facebook.com/NaczelnaL) ukazała się informacja, że będą to zmiany historyczne...

Przyznam, że zaniepokoiła mnie koncepcja przejścia do historii w kontekście zmian kodeksu etyki lekarskiej. Według mojego rozumienia zawodu, który wykonuję nieprzerwanie od ponad pięćdziesięćiu lat lekarz powinni kierować się w swej pracy ponadczasowymi wartościami etycznymi, nie wymagającymi sezonowych korekt oraz posługiwać się swoją najlepszą wiedzą. 

Etyka to nie moda, która zmienia się co sezon, bowiem tego wymaga biznesowa koncepcja w tej branży. Powinniśmy w naszym postępowaniu kierować się ponadczasowym system humanitarnych wartości, które znakomicie podsumowuje znane od wieków powiedzenie salus aegroti suprema lex. Nic się nie zmieniło i zmienić nie powinno w kwestii systemu wyznawanych przez lekarzy wartości. Wszelkie odstępstwa od tej zasady, które okresowo w historii medycyny zdarzały się były zawsze wyrazem nieetycznych nacisków polityków, władz administracyjnych lub patologicznie chciwego biznesu. 

Jaką wiedzą powinien kierować się lekarz w swej pracy? 

W dotychczasowym tekście KEL w art. 4 występuje określenie "współczesna wiedza medyczna", natomiast w w art. 6 jest określenie "aktualny stan wiedzy". Komisja Etyki proponuje ujednolicenie tekstu i posługiwanie się określeniem "aktualna wiedza medyczna." Proponowaną zmianę uważam za nietrafną.

Temat ten bardzo interesująco omawia prof. Tomasz Widłak, z Wydziału Prawa Uniwersytetu Gdańskiego w artykule  zatytułowanym "Interpretacja klauzuli aktualna wiedza medyczna w polskim prawie - zarys zagadnień epistemologicznych i metodologicznych", który jest w całości dostępny pod linkiem

https://prawo.ug.edu.pl/sites/default/files/_nodes/strona-pia/33461/files/38widlak.pdf

Bardzo istotne są dwa fragmenty artykułu:

We wszystkich tych wypadkach lekarz nie jest zwolniony z konieczności zachowania zdrowego sceptycyzmu naukowego i krytycznego samodzielnego myślenia, zwłaszcza jeśli w danej kwestii istnieją poglądy konkurencyjne lub rozbieżność z własnym doświadczeniem zawodowym. W pewnych bowiem przypadkach postąpienie zgodnie ze ścisłymi wymogami standaryzowanej wiedzy opartej na badaniach (tzw. evidence-based medicine) może wręcz okazać się postępowaniem niewystarczającym, niekorzystnym, a nawet błędnym w stosunku do konkretnego pacjenta i grozi wyparciem pacjentocentrycznego charakteru leczenia przez swoisty medyczny technokratyzm najlepszą wiedzą systematycznie  uzupełnianą i poszerzaną.

(...) na wiedzę medyczną składają się nie tylko wyniki badań eksperymentalnych i sądy o stanie wiedzy pochodzące od określonego grona autorytetów naukowych czy z uznanych źródeł instytucjonalnych, ale także własna wiedza lekarza wynikająca przede wszystkim z praktyki zawodowej, a także z posiadanych umiejętności.

Przyrzeczenie lekarskie, które złożyłam

Osobiście  uważam,  że w KEL  należy posługiwać się następującą definicją: lekarz  powinien kierować się w swej pracy najlepszą  wiedzą, systematycznie uzupełnianą oraz weryfikowaną. 

Tekst mojego przyrzeczenia lekarskiego złożonego 6 maja 1968 roku 

Na współczesną praktykę lekarską wpływa (z siłą wcześniej nie spotykaną)  nie tylko nauka, ale także przepisy administracyjne stanowione przez polityków oraz naciski branży biznesowej, co powoduje, że sama wiedza nawet najbardziej aktualna nie jest narzędziem uniwersalnym.

Tytuł felietonu choć brzmi nieco przewrotnie w istocie dobrze oddaje koleje losu postępu w medycynie. Dobrym przykładem mogą być losy rimonabantu - leku na odchudzanie (https://en.wikipedia.org/wiki/Rimonabant). Został on zarejestrowany w Europie w 2006 roku pomimo poważnych objawów ubocznych. FDA leku nie zarejestrowała w Stanach Zjednoczonych. Po 2 latach lek został wycofany z rynku europejskiego z powodu groźnych działań niepożądanych takich jak depresja oraz próby samobójcze u osób stosujących rimonabant.

Inne przykłady gdy "aktualność wiedzy" była zawodna to koleje losu witaminy K u noworodków i niemowląt, o czym pisałam w artykule dostępnym pod linkiem https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/zdrowe-zasady/292-witamina-k-u-noworodkow-i-niemowlat oraz wytycznych leczenia nadciśnienia o czym pisałam w artykule dostępnym pod linkiem https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/zdrowe-zasady/647-dziwna-zbiorowa-madrosc-komitetow

Opracowanie uniwersalnych zasad nie zawsze jest łatwe, ale gdy już taki cel zostanie osiągnięty satysfakcją jest ich ponadczasowa wartość.

Tekst przyrzeczenia lekarskiego, które złożyłam w 1968 roku mówi o najlepszej wiedzy i myślę, że jest to najwłaściwsze określenie w kwestii wiedzy jaką powinnam jako lekarz posługiwać się.

Lekarz od 1968 r, z aktywnym PWZ

specjalista chorób wewnętrznych (od 1974r.)

Specjalista Europejskiego Towarzystwa Nadciśnieniowego (od 2001 roku)

Szkolenie podyplomowe ciągłe- wykaz punktów od 2004 roku

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/1979-punkty-edukacyjne

Specjalista hipertensjologii od 2006 roku

redaktor naczelna

Gazety dla Lekarzy

statut https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/statut

GdL 6/2023

Zapobiegajmy daremnym wytycznym w medycynie!

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: wtorek, 06.06.2023, 09:27

Odsłony: 1490

Krystyna Knypl

Wysoce kontrowersyjna publikacja „Zapobieganie terapii daremnej u dorosłych chorych umierających w szpitalu – stanowisko Grupy Roboczej Towarzystwa Internistów Polskich ds. Terapii Daremnej na Oddziałach Internistycznych” autorstwa W. Szczeklika i wsp. została bardzo krytycznie oceniona przez Polskie Towarzystwo Kardiologiczne (https://pulsmedycyny.pl/kardiolodzy-maja-zastrzezenia-do-wytycznych-dot-terapii-daremnej-1187214).

W pełni zgadzam się z oceną wspomnianego artykułu przedstawioną przez zarząd Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Przy okazji warto zastanowić się szerzej nad kilkoma aspektami związanymi nie tylko z kwestami merytorycznymi , ale też terminologią używaną przez autorów grupy roboczej Towarzystwa Internistów Polskich.

Sięgnijmy więc do słowników

Słownik Języka Polskiego określa słowo "daremny" jako niedający żadnych wyników (https://pl.wiktionary.org/wiki/daremny). Synonimy słowa daremny to między innymi  nieskuteczny, bezproduktywny, bezowocny, zbędny,  bezużyteczny, nieprzydatny, niepotrzebny, nieefektywny, bezcelowy, bezsensowny, nonsensowny (https://www.synonimy.pl/synonim/daremny/). Ciekawe znaczenie ma słowo daremny w slangu miejskim, otóż jest to, cyt.: Określenie osoby, która jest nic nie warta, żenująca i w ogóle obciachowa i nic z niej już nie będzie.(https://www.miejski.pl/slowo-Daremny).

Z jakimi innymi określeniami kojarzy się słowo "opieka" ? Sprawdzamy w Wielkim Słowniku Języka Polskiego i dowiadujemy się, że może ona być: czuła, dobra, najlepsza, pieczołowita, serdeczna, szczególna, troskliwa, znakomita; życzliwa; czujna; dyskretna; fachowa, odpowiednia, właściwa; intensywna; bezpłatna; bezpośrednia; całodobowa; ciągła, nieustanna, stała, ścisła; osobista, wyłączna; kobieca, męska; macierzyńska; matczyna, ojcowska; ludzka, boska, Boża; podstawowa, specjalistyczna, specjalna opieka; opieka duchowa, duchowna, duszpasterska, religijna; lekarska, medyczna, psychiatryczna, szpitalna; konsularna, kuratorska; prawna (https://wsjp.pl/haslo/do_druku/3753/opieka?). Pełna zgoda!

Generalnie opieka to pozytywne wzajemne, działanie ludzi wobec siebie. I tak uważano przez wieki, gdy nieoczekiwanie pojawiło się pojęcie "futile care" czyli "opieka daremna".

Przyszło nowe znaczenie słowa "opieka"

Nagle w latach 90 - tych w medycznej literaturze anglojęzycznej pojawiło się określenie ‘futile care” czyli opieka daremna.

Publikacje na temat "futile care" w zasobach Pub Med na osi czasu (*)

Źródło:

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/?term=futile%20care&filter=dates.1968-3000%2F12%2F12&timeline=expanded

(*) Datę 1968 r przyjęłam jaką datę uzyskania przeze mnie dyplomu lekarza, roku od którego śledzę fachowe piśmiennictwo medyczne

Nie jest to pierwszy wypadek w medycynie, że ukazują się teksty mocno kontrowersyjne, ozdobione magicznymi słowami takimi jak wytyczne czy zalecenia. Przykładem może być historia opisana w moim artykule "Witamina K u noworodków i niemowląt" w 2016 r. dostępnym pod linkiem https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/zdrowe-zasady/292-witamina-k-u-noworodkow-i-niemowlat oraz wytycznych 8 JNC, o których pisałam w 2017 roku w artykule "Dziwna zbiorowa mądrość komitetów" dostępnym pod linkiem https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/zdrowe-zasady/647-dziwna-zbiorowa-madrosc-komitetow

W 2003 roku dr Tricia Romesberg (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14648518/#full-view-affiliation-1_ określiła pojęcie "opieki daremnej" jako kontrowersyjne oraz trudne do zdefiniowania. Dodajmy, że nic się od tego czasu nie zmieniło.

Już w starożytnym Rzymie mówiono tres faciunt collegium i zgodnie z tą zasadą wytyczne grupy roboczej TIP powinny  powędrować tam gdzie znalazły się wcześniejsze teksty z rodziny daremnych wytycznych czyli do departamentu tekstów zapomnianych.

Krystyna Knypl

redaktor naczelna & wydawca

Gazety dla Lekarzy

GdL 6/2023

p.s. zapraszam do lektury artykułu "Czy istnieje termin przydatności do [spo] życia?" - pod linkiem https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2370-czy-istnieje-termin-przydatnosci-do-spo-zycia

Czy istnieje termin przydatności do [spo] życia?

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: piątek, 02.06.2023, 05:35

Odsłony: 1609

 Krystyna Knypl

Czasopisma medyczne oraz media społecznościowe pod koniec kwietnia 2023 r. obiegła wieść, że Towarzystwo Internistów Polskich opublikowało wytyczne dotyczące „terapii daremnej”, dzięki którym życie wszystkich obywateli, a zwłaszcza lekarzy w naszym kraju będzie lekkie, łatwe i przyjemne. No bo skoro są wytyczne, to nikt nie zbłądzi i zawsze będzie wiedział jak postąpić, nie mając ani przez chwilę cienia wątpliwości.

Obszerny artykuł na temat wytycznych po ich opublikowaniu ukazał się na łamach Pulsu Medycyny, w którym czytamy: W kwietniu – po ponad dwóch latach prac – zostały opublikowane wytyczne Towarzystwa Internistów Polskich (TIP) dotyczące terapii daremnej poza oddziałem intensywnej terapii. Dokument przeszedł szerokie konsultacje medyczne i społeczne. Został poparty przez większość polskich towarzystw naukowych wywodzących się z interny, a także Naczelną Izbę Lekarską i Naczelną Izbę Pielęgniarek i Położnych. Prof. Wojciech Szczeklik, przewodniczący grupy roboczej TIP ds. zapobiegania terapii daremnej u dorosłych chorych umierających w szpitalu poza oddziałem intensywnej terapii. Źródło: https://pulsmedycyny.pl/terapia-daremna-powstaly-wytyczne-poparte-przez-wiekszosc-towarzystw-naukowych-1183687

Na liście towarzystw, które poparły tekst wytycznych TIP, nie ma Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, co odnotowuję z uznaniem dla kolegów reprezentujących władze, tym bardziej, że jestem członkiem PTK od 1977 roku. Dokument wytycznych TIP jest dostępny po zalogowaniu się na portalu www.intensywna.pl pod linkiem

https://intensywna.pl/zapobieganie-terapii-daremnej-u-doroslych-chorych-umierajacych-w-szpitalu-stanowisko-grupy-roboczej-towarzystwa-internistow-polskich-ds-terapii-daremnej-na-oddzialach-internistycznych/

Prof. W. Szczeklik dla uzasadnienia stanowiska odstępowania od „terapii daremnej” powołuje się na samego Hipokratesa, który podobno nie był zwolennikiem uporczywego leczenia. Miał on wyrazić pogląd, że cyt. z artykułu :

"lekarz nie powinien podejmować leczenia takich chorych, którzy zostali pokonani przez chorobę, przy pełnej świadomości tego, że medycyna jest w takich przypadkach bezsilna"

Hmm… i miał to powiedzieć lekarz, który w powszechnie znanej Przysiędze Hipokratesa mówi: Nikomu, nawet na żądanie, nie podam śmiercionośnej trucizny, ani nikomu nie będę jej doradzał, podobnie też nie dam nigdy niewieście środka na poronienie.(https://pl.wikipedia.org/wiki/Przysi%C4%99ga_Hipokratesa). Mam poważne wątpliwości czy przypisywanie autorstwa Hipokratesowi jest zgodne z faktami.

Obraz "Lekarz", autor Luke Fildes, 1891

https://pl.wikipedia.org/wiki/Luke_Fildes

Dokument Towarzystwa Internistów Polskich poparła Naczelna Izba Lekarska i z niespotykaną w innych kwestiach aktywnością zmierza do uczynienia zawartych w nim poglądów prawem obowiązującym wszystkich lekarzy poprzez wdrożenie jego elementów do Kodeksu Etyki Lekarskiej (https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/2368-naczelna-izba-lekarska-przygotowuje-zmiany-w-kodeksie-etyki-lekarskiej).Uroczyste wkroczenie do praktyki lekarskiej wytycznych dotyczących "terapii daremnej' ma odbyć się na krajowym zjeździe w przyszłym roku.

Zastanawiającą koincydencję z wytycznymi TIP wykazuje tematyka szkoleń OIL Warszawa, która już trzykrotnie zorganizowała szkolenie "Empatia a śmierć i umieranie". Dobre praktyki w relacji lekarz -pacjent - rodzina" i przygotowuje się do czwartej edycji szkolenia na ten sam temat.

Kto jest organizatorem / współorganizatorem  szkoleń?

Print screen ze strony OIL sugeruje, że współorganizatorem  jest Instytut Dobrej Śmierci. Szkolenia to zawsze jakieś wydatki, honoraria dla wykładowców etc. Po wysłuchaniu szkolenia wysłałam do rzecznika prasowego OIL Warszawa "zapytanie prasowe w trybie dostępu do informacji publicznej", w którym pytam czy istnieją jakieś przepływu finansowe pomiędzy izbą a Instytutem Dobrej Śmierci, czy pani Anja Franczak otrzymała honorarium za swój wykład (lub czy jej firma współfinansowała szkolenie). Korespondencja dotarła do rzecznika prasowego OIL ( nadeszło automatyczne potwierdzenie), ale jak dotychczas nie otrzymałam żadnej odpowiedzi z izby. Warto przypomnieć, że istnieje prawny obowiązek udzielenia odpowiedzi w ciągu 30 dni na "zapytanie prasowe w trybie dostępu do informacji publicznej". Tak więc czekam cierpliwie, a zarazem z nadzieją, że nie będą konieczne w tej kwestii dalsze kroki prawne, którymi jest postępowanie przed sądem, który nakazuje zapytywanej instytucji udzielenie odpowiedzi.

Firma Instytut Dobrej Śmierci została założona 28 lipca 2022 roku, jej statutowe cele są pod linkiem https://instytutdobrejsmierci.pl/mysli-przewodnie/. Jednym z celów wspomnianej firmy  jest, cyt.: Inicjowanie i budowanie trwałego partnerstwa IDŚ, wyższych uczelni, organów administracji państwowej i samorządowej, lokalnych instytucji i organizacji pozarządowych, artystów, jak również przedstawicieli biznesu i przemysłu. Warto zauważyć, że strukturach instytutu jest czterech przedsiębiorców pogrzebowych (https://instytutdobrejsmierci.pl/ludzie/).

Wysłuchałam trzeciej edycji szkolenia i do dziś pozostaję w niemałym szoku, gdy z ust współorganizatorki szkolenia Anji Franczak, będącej założycielką firmy "Instytut Dobrej Śmierci" (https://rejestr.io/krs/981952/instytut-dobrej-smierci) padły słowa: "Wszystkim słuchaczom mojego wystąpienia życzę dobrej śmierci".

Zawsze warto znać głębsze znaczenie słów. Jak jest po grecku "dobra śmierć"? Otóż to określenie w języku greckim piszę się εὐθανασία, a czyta euthanasia.

Miłość niejedno ma imię

Jak wiadomo miłość nie jedno ma imię i każdy ma prawo do osobistych wyborów w tej kwestii. w szerokim wachlarzu afektów możemy spotkać różne obiekty oraz obszary, do których ludzie kierują swe uczucia. Są ludzie zakochani w tematyce tanatologicznej, przykładem takiej lokalizacji uczuć może być hiszpański malarz Enrique Simonet, autor obrazu Autopsja.

Obraz "Autopsja", autor Enrique Simonet, 1890

https://en.wikipedia.org/wiki/Thanatology

Zauważmy przy okazji tych rozważań, że bohaterką obrazu nie jest wyniszczona chorobą stara kobieta okryta prześcieradłem, lecz roznegliżowana powabna młoda dama z seksownie opadającymi poza stół prosektoryjny długimi włosami. Ludzką rzeczą jest mieć różne zainteresowania, słabości, gusta oraz preferencje. Jednak nie przystoi lekarzowi darzyć pozytywnym afektem zagadnienia związane z umieraniem oraz śmiercią. Nie wypada też dać się omamić promotorom eutanazji, podstępnie zwanej już od czasów starożytnych "dobrą śmiercią". 

Podobnie jak nie ma "dobrej wojny" tak samo nie istnieje "dobra śmierć". Uważam, że nadszedł  czas na przypomnienie wszystkim posiadaczom dyplomu lekarza oraz PWZ (niezależnie od tego jakie mają tytuły oraz jakie funkcje pełnią w różnych strukturach), że fascynacją lekarza powinno zawsze być życie, a nie śmierć.

Kto ma prawo bywać na salonach?

W dniu 6 maja 1968 roku czyli 55 lat temu złożyłam przyrzeczenie lekarskie. Nie przypominam sobie aby w czasie mojej trwającej ponad pół wieku praktyki zawodowej kiedykolwiek lekarze uczestniczyli w promowaniu postaw jakie właśnie wkroczyły na salony medycyny oraz nauki.

Nie dość tego owe dziwne poglądy energicznie dobijają się do drzwi z napisem Kodeks Etyki Lekarskiej. W wytycznych TIP czytamy: cyt." Pojęcie daremności jest zbliżone do pojęcia uporczywości. Za terapię uporczywą uważa się „stosowanie procedur medycznych w celu podtrzymywania funkcji życiowych u nieuleczalnie chorego, które przedłuża jego umieranie, wiążąc się z nadmiernym cierpieniem lub naruszeniem godności pacjenta. Uporczywa terapia nie obejmuje podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych, łagodzenia bólu i innych objawów oraz karmienia i nawadniania, o ile służą dobru pacjenta”. W przyjętym przez Grupę Roboczą rozumieniu daremność akcentuje niemożność osiągnięcia celu działania, a uporczywość określa (pejoratywnie) postawę osoby stosującej nieskuteczne interwencje medyczne, dlatego w niniejszym stanowisku będzie używane pojęcie „terapia daremna”. W Kodeksie Etyki Lekarskiej (KEL) przyjęto natomiast pojęcie „terapia uporczywa” (art. 32).

Wprawdzie w czasach PRL znany był wierszyk Emeryci! Popierajcie partię czynem, Umierajcie przed terminem, ale był to jedynie bon mot, a nie tzw. wytyczne, które aspirują do bycia  elementem kodeksu etyki lekarskiej, a więc prawa obowiązującego wszystkich lekarzy.

W dokumentach oraz artykułach rozważających kwestę terapii osób w podeszłym wieku często wymieniana jest fraza "wiek osiemdziesiąt lat" jako granica, za którą nic dobrego w życiu człowieka nie może się zdarzyć. Przekonam się o tym jak żyje się po osiemdziesiątce za półtora roku.

W  dobrym samopoczuciu wspierać będzie mnie postawa Komitetu Noblowskiego, który uhonorowała nagrodą  z literatury  Doris Lessing gdy miała ona 88 lat (https://en.wikipedia.org/wiki/Doris_Lessing), nie uważając ani przez chwilę, że była to "nagroda daremna". Pisarka żyła 94 lata i miała dość czasu aby nacieszyć się tym prestiżowym wyróżnieniem.

Krystyna Knypl

redaktor naczelna & wydawca

Gazety dla Lekarzy

p.s. zapraszam do lektury mojego artykułu "Zapobiegajmy daremnym wytycznym medycznym" pod linkiem https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2371-zapobiegajmy-daremnym-wytycznym-w-medycynie

Życie codzienne pacjenta z stymulatorem serca

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: środa, 31.05.2023, 16:44

Odsłony: 1414

Krystyna Knypl

Pacjent z wszczepionym stymulatorem lub kardiowerterem-defibrylatorem może być narażony na zakłócenia działania układu stymulującego w kontakcie z przedmiotami codziennego użytku, urządzeniami znajdującymi się w przestrzeni publicznej lub miejscu pracy, a także sprzętem medycznym. Czynniki zakłócające dzieli się na: galwaniczne, elektromagnetyczne i magnetyczne.

Interferencje o charakterze galwanicznym mają miejsce wskutek kontaktu urządzenia powodującego zakłócenie ze skórą pacjenta – na przykład w czasie takich zabiegów jak defibrylacja, kardiowersja czy elektrokoagulacja.

Podczas interferencji elektromagnetycznych i magnetycznych nie musi dochodzić do kontaktu ze skórą pacjenta. Zakłócenie może spowodować telefon komórkowy, spawarka łukowa, wykrywacz metalu, aparatura rezonansu magnetycznego.

Także inne nośniki energii, takie jak promieniowanie jonizujące, promieniowanie akustyczne, ciepło oraz ciśnienie wody przy nurkowaniu mogą zakłócać pracę stymulatora. Lista zagrożeń jest długa i otwarta.

Jak więc ma się zachowywać pacjent we współczesnym świecie, najeżonym wprost urządzeniami, które mogą zakłócać pracę rozrusznika? Różnej jakości odpowiedzi na to pytanie znajdujemy w wielu miejscach, ale chyba najbardziej klarowne dane są zawarte na stronie internetowej American Heart Association: http://www.heart.org/HEARTORG/Conditions/Arrhythmia/PreventionTreatmentofArrhythmia/Devices-that-may-Interfere-with-Pacemakers_UCM_302013_Article.jsp#.WlhJIjemn7M.

Do urządzeń stwarzających ryzyko dla pacjenta ze stymulatorem zalicza się:

Systemy antykradzieżowe z elektronicznym nadzorem artykułów, tzw. EAS
(od ang. Electronic Article Surveillance)

Interakcje z systemami EAS prawdopodobnie nie wywołają klinicznie istotnych objawów u większości pacjentów, jednak American Heart Association zaleca:

Należy pamiętać, że systemy EAS mogą być zainstalowane w wejściach i wyjściach w wielu firmach.

Nie należy opierać się o bramki systemu EAS.

Nie należy pozostawać w pobliżu systemu EAS dłużej niż to konieczne.

Wykrywacze metalu używane podczas kontroli bezpieczeństwa

Interakcje z wykrywaczami metalu prawdopodobnie nie wywołują klinicznie istotnych objawów u większości pacjentów. Jednak American Heart Association zaleca:

Nie pozostawać w pobliżu wykrywacza metalu dłużej  niż to konieczne.

Nie stawać naprzeciwko wykrywacza metalu, nie dotykać go.

Jeśli konieczne jest skanowanie ręcznym wykrywaczem metalu, należy powiedzieć personelowi ochrony, że ma się rozrusznik. Należy poprosić, aby nie trzymano wykrywacza metalu w pobliżu stymulatora dłużej, niż jest to absolutnie konieczne lub zastosowano alternatywną formę kontroli bezpieczeństwa.

Telefony komórkowe

Obecnie dostępne w handlu telefony (o mocy poniżej 3 W) nie zakłócają działania stymulatora. Zestawy słuchawkowe bluetooth także nie zakłócają działania stymulatora. Jednak telefon należy trzymać po przeciwnej stronie ciała w stosunku do stymulatora.

Słuchawki z odtwarzaczem MP3

Większość słuchawek zawiera elementy magnetyczne. Badania wykazały, że umieszczenie słuchawek zbyt blisko stymulatora powoduje zakłócenia. Dlatego:

Trzymaj słuchawki co najmniej 3 cm od rozrusznika.

Nigdy nie opieraj głowy na klatce piersiowej osoby z rozrusznikiem serca, gdy masz na sobie słuchawki.

Zarówno słuchawki douszne, jak i przypinane mogą powodować zakłócenia.

Nie umieszczaj słuchawek w kieszeni na piersi ani nie zawieszaj ich na szyi.

Litotrypsja za pomocą ultradźwiękowych fal uderzeniowych (ang. extracorporeal shock wave lithotripsy = ESWL)

Ta procedura może być przeprowadzona bezpiecznie u większości pacjentów ze stymulatorem, z pewnym przeprogramowaniem stymulacji.

Konieczna będzie dokładna kontrola po zabiegu i przez kilka miesięcy, aby upewnić się, że stymulator działa prawidłowo.

Należy unikać stosowania ESWL u pacjentów z niektórymi rodzajami wszczepionych rozruszników serca w jamie brzusznej.

Przed rozpoczęciem leczenia i po jego zakończeniu należy omówić z lekarzem konkretny przypadek.

Rezonans magnetyczny (MRI)

Obiekty metalowe są przyciągane do magnesu i zwykle nie są dozwolone w pobliżu urządzeń MRI.

Magnes może przerwać stymulację i zablokować wyjście stymulatora.

Należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym na temat tego, czy konieczne jest poddanie się badaniu metodą rezonansu magnetycznego oraz jakie są zagrożenia i korzyści związane z przeprowadzeniem badania.

Generatory, sprzęt do spawania łukowego, migomaty i mocne magnesy.

Takie urządzenia mogą zatrzymać wytwarzanie impulsów przez stymulator. Dlatego:

Jeśli pacjent pracuje z takim sprzętem lub przebywa w jego pobliżu, musi pamiętać o możliwym poważnym zakłóceniu działania stymulatora.

Zaleca się zastosowanie się do wskazówek lekarza prowadzącego.

Ablacja prądem o częstotliwości radiowej (RFA)

Należy kierować się zaleceniami lekarza prowadzącego.

Diatermia krótkofalowa lub mikrofalowa

Może powodować zakłócenia pracy stymulatora.

Promieniowanie stosowane w leczeniu nowotworów

Może uszkodzić obwody stymulatora.

Stopień uszkodzenia jest nieprzewidywalny i może się różnić w zależności od użytego sprzętu.

Ryzyko jest znaczące i narasta wraz ze wzrostem dawki promieniowania.

Konieczna jest ocena pracy stymulatora przed leczeniem promieniowaniem i po jego zakończeniu.

Przezskórna elektryczna stymulacja nerwów (TENS)

Stosowana jest w celu łagodzenia ostrego lub przewlekłego bólu za pomocą elektrod umieszczonych na skórze i przyłączonych do generatora impulsów.

Większość badań wykazała, że ​​TENS rzadko hamuje stymulację dwubiegunową.

Może czasami krótkotrwale hamować jednobiegunową stymulację; stosuje się niekiedy przeprogramowanie generatora impulsów stymulatora.

Urządzenia elektroniczne codziennego użytku niestanowiące zagrożenia lub stwarzające małe ryzyko dla pacjenta ze stymulatorem

Niektóre z tych urządzeń mogą wywołać niewielkie interferencje, blokując niekiedy pojedyncze impulsy. W większość wypadków można używać tych urządzeń bez obawy o uszkodzenie lub zakłócenia działania rozrusznika. Do urządzeń takich zalicza się: CB radia oraz amatorskie radia krótkofalowe, wiertarki elektryczne, koce elektryczne, elektryczne maszynki do golenia, wykrywacze metalu do użytku rekreacyjnego (używane przez poszukiwaczy skarbów), kuchenki mikrofalowe, piloty TV, odtwarzacze MP3 (uwaga: słuchawki należy trzymać w odległości co najmniej 3 cm od stymulatora).

Sprzęt biurowy i oświetleniowy w większość wypadków nie stwarza ryzyka dla pracy stymulatora. Można bezpiecznie używać komputerów, maszyn do pisania, kopiarek, narzędzi do obróbki drewna, lekkich narzędzi do obróbki metali.

Inne okoliczności

W razie planowanego leczenia stomatologicznego należy poinformować lekarza, że ma się stymulator (niektórzy pacjenci odczuwają wzrost częstości impulsów podczas wiercenia w zębach). Także przed badaniem radiologicznym, terapią elektrowstrząsami ze wskazań psychiatrycznych, endoskopią kapsułkową trzeba poinformować lekarza o posiadaniu stymulatora.

Inne źródła podają, że nie zaleca się pacjentom ze stymulatorem przebywania w bliskim sąsiedztwie kuchni indukcyjnej (bezpieczna odległość wynosi 60 cm), blisko uruchamianego motocykla (bezpieczna odległość 60 cm), w samochodzie z jednocześnie włączonym radiem i telefonem komórkowym, w pobliżu głośników radiowych (bezpieczna odległość 30 cm). Na czas burzy należy się schronić w pomieszczeniu. Nie zaleca się przebywania w pobliżu wież radiowych i telewizyjnych, linii wysokiego napięcia, sprzętu do spawania w łuku elektrycznym, elektrycznych pieców hutniczych, magnesów przemysłowych, pieców indukcyjnych, elektrowni oraz kuli plazmowej.

Podsumowanie

Lista okoliczności, których pacjent z wszczepionym stymulatorem powinien unikać, jest dość długa, ale da się żyć, co potwierdza wiele osób na całym świecie.

Przejrzyste podsumowanie w języku polskim co wolno, a czego należy unikać będąc posiadaczem stymulatora lub kardiowertera defibrylatora znajdujemy po tygodniu intensywnego google’owania w artykule dr Agnieszki Jaguś-Jamioły i wsp. zatytułowanym Elektrostymulacja serca – nowoczesna metoda leczenia zaburzeń rytmu i przewodzenia. Postępowanie u chorego z wszczepionym układem stymulującym serce lub kardiowerterem/defibrylatorem opublikowanym na łamach czasopisma „Pediatria i Medycyna Rodzinna” 2012, 8 (2), s. 137-147. Poniżej cytujemy tabelę z tego artykułu.

Zasady wykorzystania stosowanych w medycynie źródeł energii u chorych z kardiostymulatorami oraz ICD

Komputery i kable w życiu kobiety

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: niedziela, 21.05.2023, 07:47

Odsłony: 1196

Krystyna Knypl

   Pracując już ponad 20 lat w zawodzie dziennikarza medycznego uważam, że dobry komputer to jak dobre słuchawki dla lekarza, choć te ostatnio chyba są raczej traktowane jako swego rodzaju biżuteria szpitalna. Moje ostatnie słuchawki, w kolorze zielonym (wybór Wnuka) kosztowały 36 zł i są znakomite!

   Inwestycje jak wiadomo bywają zróżnicowane. Pewnego razu zadałam mojej Córce pytanie: - Na co Twoja Matka nie żałuje pieniędzy? Odpowiedziała bez wahania:- Na elektronikę! I muszę przyznać, że była to bardzo trafna odpowiedź. Wydać 10 K na torebkę Loius Vitton (https://us.louisvuitton.com/eng-us/women/handbags/all-handbags/_/N-tfr7qdp) raczej mi nie grozi, ale kupić dobry komputer  za takie same pieniądze i owszem! Zdarzyło mi się nie tylko jeden raz. Ale miało być o komputerach... Otóż postanowiłam dodać do paska zakładek dane do logowania do drugiego, niedawno nabytego komputera redakcyjnego.

   Komputer (nie mojego wyboru dodam) posiada kolorystykę biało-szaro-srebrną.... każdy wie, że nic bardziej nie cieszy użytkownika jak złe skontrastowanie kolorów! Konkuruje z komputerem w kolorach szarym i srebrnym producent pewnego soku, który umieścił białe litery na jasno pomarańczowym tle.

Jeżeli nie sprawia Ci przyjemności rozszyfrowanie tych kontrastów kolorystycznych to  młodzi, wykształceni, z dużych, małych i średnich miast projektancie zaśpiewają Ci: Szoruj babciu do okulisty..., a nie do kolejki jak śpiewano w PRL https://www.youtube.com/watch?v=zITIOTglAgM.

Powracamy do komputera, napinamy wzrok i postanawiamy dodać do paska zakładek kilka ważnych linków redakcyjnych i innych. Ha! Pasek zakładek nie występuje ( a przynajmniej nie jest widoczny od pierwszego spojrzenia w wyszukiwarce dodanej przez producenta czyli Edge. Każda babcia, która nie poszła ani do kolejki ani do okulisty bez trudu odnajduje na pasku ikonę Firefoxa, klika na nią i rozpoczyna proces instalacji. Nie po to za młodu uczyła się 250 gałązek nerwu trójdzielnego, żeby sobie na starość nie poradzić z instalacją Firefoxa! Wytrwałość w dążeniu do celu była potrzebna przy nauce anatomii prawidłowej oraz przy wgryzaniu się w tajniki działania centralnego układu nerwowego u informatyków. Btw obserwacje w tym temacie wystarczyły by nie tylko na doktorat, ale i na pracę habilitacyjną, a może i jakaś nagroda Nobla z medycyny i fizjologii by się trafiła!

   Przypinam Firefoxa i rozpoczynam, a tak mi się przynajmniej wydaje, instalowanie ważnych linków do paska zakładek. Najdalej co 15 sekund wyskakuje mi propozycja zakupu ochrony Mac Afee i ilekroć się pojawi tym moje postanowienie nie obcowania za tą ofertą staje się coraz bardzie mocne! Odnalezienie jak zlikwidować jakieś dziwne, wpisane bez mojego udziału linki do nieużywanych stron to strata następnych kilkunastu minut, ale czasu u mnie dostatek, więc szukam, szukam, znajduję i deluję! Hip! Hip Hurra!

   Jeszcze tylko kilka kliknięć i... okazuje się, że trzeba naładować komputer bo ma tylko 3% baterii. Dobrze, ale gdzie jest kabel od tego komputera? Chwila poszukiwań... dziś jestem kobietą sukcesu! Mam go! Mogę powrócić do starego komputera redakcyjnego i kontynuować pisanie powieści Pandemlandzka Republika Ludowa ( https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2271-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-1).

   Dziś w planie jest rozdział o tym czy sztuczna inteligencja będzie w przyszłości stwierdzać zgon pacjenta, no bo skoro ma robić coraz więcej usług dla ludzi za ich życia to dlaczego by miała nie stwierdzać zgonu, nieprawdaż? Administratorzy ochrony zdrowia w naszym kraju chyba nie śpieszą się do takiego rozwiązania i póki co procedują rozszerzenie uprawnień do stwierdzania zgodny na innych niż lekarze pracowników systemu ochrony zdrowia. Pomysł z rozszerzeniem na farmaceutów uprawnień do pisania recept jakoś nie skrócił kolejek do lekarzy. Jedynie co zrobił to wygenerował receptomaty, ale nad tymi MZ już czuwa. Czuj, czuj, czuwaj! - wołamy do administratorów systemu ochrony zdrowia.

   Czy pielęgniarki, położne i ratownicy podejmą się  nowego obowiązku stwierdzania zgonu? Mam poważne wątpliwości. Czy następnym etapem będzie stworzenie programów AI do stwierdzania zgonu? Skoro już planuje się powierzenie jej wiele zadań z zakresu kompetencji POZ, kardiologii, radiologii..., dlaczego nie rozszerzyć listy zadań o stwierdzanie zgonu? - pytam entuzjastów AI w medycynie i dla wzmocnienia efektu dodaję nawet jak zabierzesz do gronu komórkę jako zabezpieczenie przed pomyłką, to może spod ziemi nie być połączenia. Póki co nie mają odpowiedzi i mam nadzieję, że opanowanie oraz posługiwanie się rozumem nie zagnie we współczenym świecie, no i e-świecie.

Krystyna Knypl

GdL 5/2023

Odkrywając uroki Paryża

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: piątek, 19.05.2023, 00:48

Odsłony: 1179

Krystyna Knypl

Paryż jest miastem o nieskończonej ilości urokliwych miejsc, stylowych kawiarni oraz restauracji, w których bywali słynni artyści, pisarze, poeci...

Pewnego razu wybrałam się na zwiedzanie tych miejsc.

Polidor - jest to najstarsza paryska kawiarnia, otwarta w 1686 roku. Kawiarnia także znana z tego, że bywali w niej słynni twórcy tacy jak Ernest Hemingway a także  Scott Fitzgerald z żoną Zeldą. W jej wnętrzu nakręcono romantyczny video clip https://www.polidor.com/en/residente-filming-at-polidor

O historii restauracji czytamy na stronie:

Polidor został otwarty jako sklep z serami i restauracja w 1845 roku. W 1890 r. właściciele zamknęli sklep, aby skupić się na restauracji. W XIX wieku Polidor był często odwiedzany przez artystów, takich jak poeta Germain Nouveau, który chwalił jego kuchnię. Szybko stał się popularnym miejscem spotkań artystów, studentów, intelektualistów i polityków z okolicznych dzielnic. Zarówno wtedy, jak i teraz, Le Polidor oferował prostą, dobrą kuchnię francuską, domową i niedrogą. Od ponad 175 lat jej stoliki goszczą studentów Sorbony, mieszkańców i gości dzielnicy.

Restauracja słynie również z tego, że była miejscem spotkań wielu artystów, a w szczególności zgromadzeń Collège of Pataphysique w latach 1948-1975. W Le Polidor jadali m.in. słynny pisarz i dramaturg Eugene Ionesco, reżyser René Clair, poeta Paul Valéry, powieściopisarz Boris Vian oraz odkrywca i intelektualista Paul Emile Victor. Polidor gościł Verlaine'a, Rimbauda, Jeana Jaurèsa, Jamesa Joyce'a, André Gide'a i Ernesta Hemingwaya. Hemingway, który mieszkał w pobliżu, wspomina kolacje w le Polidor z przyjaciółmi i ze swoją pierwszą żoną Hadley w "Ruchomej uczcie". W filmie "O północy w Paryżu" Woody Allen nakręcił spotkanie głównego bohatera z Ernestem Hemingwayem w Le Polidor.

Źródło:

https://www.polidor.com/en/our-story

Paryż, 6 arr

Uroda okolicznych uliczek była bardzo fotogeniczna, wiele miejsc związanych z historią, sławnymi ludźmi ze świata literatury, filmu, teatru, a także polityki. Jednym z miejscem na  szlaku  była kawiarnia "Les Deux Magots".

Kawiarnia Les Deux Magot

Nazwa kawiarni "Les Deux Magots" (tj. "dwie chińskie figury") pochodzi od szyldu sklepu z nowościami, który kiedyś znajdował się w tym samym miejscu. Założona w 1812 r. przy 23 rue de Buci, w 1873 r. została przeniesiona na Place St-Germain-des-Prés w celu rozbudowy. Świadectwem tego okresu są dwa posągi, które dziś zdobią pomieszczenie. W 1885 r. sklep został zastąpiony przez kawiarnię alkoholową, która zachowała tę samą nazwę. Spotykali się tam między innymi Verlaine, Rimbaud i Mallarmé. Kawiarnia zaczęła odgrywać ważną rolę w paryskim życiu kulturalnym, a w 1933 r., wraz z przyznaniem nagrody Prix des Deux Magots, potwierdziła swoje literackie powołanie.

Gośćmi kawiarni bywali Elsa Triolet, Louis Aragon, André Gide, Jean Giraudoux, Picasso, Fernand Léger, Prévert, Hemingway, surrealiści pod egidą André Bretona i egzystencjaliści z kręgu Jean Sartre'a i Simone Beauvoir.

Dziś, równie popularna, jedna z najstarszych kawiarni w Paryżu przyciąga osobistości ze świata sztuki i literatury, mody i polityki oraz turystów z całego świata!

Inna słynne miejsce to Cafe Le Procope.

Źródło ilustracji: https://en.wikipedia.org/wiki/Caf%C3%A9_Procope

Słynni goście Cafe Le Procope to Benjamin Franklin,  Voltaire, Danton (nieopodal jest jego pomnik)

Cafe Le Procope, widok od tyłu.

Wspominam oczywiście Rue Longschamp i 16 arr...

Cafe Le Zinc Du 16 - nazwa pochodzi od zabytkowych cynowych powierzchni  bufetu

Krystyna Knypl

GdL 5/2023

Gdzie się podziały nie tylko tamte prywatki, ale i kongresy medyczne?

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: wtorek, 16.05.2023, 20:08

Odsłony: 1226

Krystyna Knypl

Wojciech Gąsowski pyta się "Gdzie się podziały tamte prywatki" (https://www.youtube.com/watch?v=oJTL_CstQwM ), a ja przeglądając i porządkując strony GdL poświęcone wspomnieniom z uczestnictwa w kongresach medycznych, w których uczestniczyłam, zadaję sobie pytanie:

Gdzie się podziały tamte kongresy, na których wykłady wygłaszali światowej sławy profesorowie medycyny, miejscem obrad były słynne uniwersytety (na przykład Uniwersytet Mediolański), uroczystość otwarcia obrad uświetniały gwiazdy La Scali, a gala dinner odbywał się w Sali Błękitnej sztokholmskiego ratusza, w której taką samą uroczystą kolację spożywają laureaci Nagrody Nobla.

Gdzie się podziały tamte kongresy, podczas których uroczystość otwarcie rozpoczynała się odegraniem hymnu państwowego gospodarzy, jak to miało miejsce podczas rozpoczęcia kongresu w São Paulo? Poznałam wtedy piękny hymn Brazylii (https://www.youtube.com/watch?v=7ip3rPMp2js)

Krystyna Knypl, SãoPaulo 2004, przed wyjazdem na obrady kongresu Interamerican Society of Hypertension, na którym przedstawiałam 3 doniesienia plakatowe

Krystyna Knypl, Uniwersytet w Mediolanie, kongres European Society of Hypertension (1999 r.)

 Uniwersytet w Mediolanie

Program występu chóru La Scali z okazji otwarcia kongresu ESH

Kilka linków do wspomnień

1. European Society of Cardiology, Sztokholm 2001

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/1518-kongres-european-society-of-cardiology-w-sztokholmie-2001

2. Interamerican Society of Hypertension cz.1, 2004

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/1523-kongres-interamerican-society-of-hypertension-w-sao-paulo-2004-cz-1 

3.Interamerican Society of Hypertension Sao Paulo cz.2, 2004

https://gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/1523-kongres-interamerican-society-of-hypertension-w-sao-paulo-2004-cz-1

https://gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/1524-kongres-interamerican-society-of-hypertension-w-sao-paulo-2004-cz-2 

4. Mediolańskie krużganki, albo o kongresach European Society of Hypertension

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/1601-mediolanskie-kruzganki-albo-o-kongresach-european-society-of-hypertension 

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/51-artykuly-redaktor-naczelnej/1522-kongres-european-society-of-hypertension-w-mediolanie-2003

Zamiast znakomitych, edukacyjnych spotkań z doświadczonymi lekarzami, którzy dzielą się ze słuchaczami  swoimi doświadczeniami w medycynie oraz przemyśleniami i odkryciami, a wszystko dzieje się w historycznych wnętrzach oraz ma artystyczną oprawę, mamy recytacje tzw. wytycznych przez tzw. ekspertów, a nad wszystkim kladzie się długi i mroczny cień sponsorów oraz cenzorów... 

Wprawdzie przysłowie mówi, że co było, a nie jest nie pisze się w rejestr, ale ad futurami rei memoriam spisuję te wspomnienia i refleksje.

Krystyna Knypl

GdL 5/2023

Uroczyste kolacje z okazji wręczenia Nagrody Nobla

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: sobota, 13.05.2023, 07:34

Odsłony: 1408

Krystyna Knypl

Pierwsza ceremonia wręczenia Nagrody Nobla odbyła się 10 grudnia 1901 roku i zakończyła się bankietem w Grand Hôtel w Sztokholmie. Przez lata bankiet noblowski stał się wydarzeniem śledzonym z wielkim zainteresowaniem nie tylko przez tych, którzy mają szczęście być zaproszeni, ale nawet przez tych, którzy zadowalają się oglądaniem tego wydarzenia na żywo z telewizora w domu, czytaniem o nim w gazetach w kolejnych dniach lub znalezieniem wszystkiego na tej stronie internetowej.

Ratusz w Sztokholmie

https://en.wikipedia.org/wiki/Stockholm_City_Hall

Pierwszy bankiet

Na pierwszy bankiet w 1901 roku przybyło 113 gości, byli to wyłącznie mężczyźni. W 1934 roku, wraz ze wzrostem prestiżu Nagrody Nobla, więcej osób zainteresowało się udziałem w ceremonii wręczenia Nagrody Nobla i w bankiecie noblowskim. Liczba gości wzrosła ze 150 do 350. Obecnie zapraszanych jest około 1300 osób, w tym przedstawiciele świata nauki, rządu, kultury i przemysłu, korpusu dyplomatycznego oraz szwedzkiej rodziny królewskiej.

Sala Złota Ratusz w Sztokholmie

https://en.wikipedia.org/wiki/Stockholm_City_Hall

Przez pierwsze 29 lat bankiet odbywał się w Sali Lustrzanej Grand Hôtel w Sztokholmie, potem został przeniesiony do "Gyllene Salen", czyli Złotej Sali sztokholmskiego ratusza, aby pomieścić więcej gości. Grand Hôtel gościł bankiet noblowski ponownie w latach 1931-1933. W 1934 roku przeniesiono go z powrotem do Złotej Sali sztokholmskiego ratusza. Podczas powstania węgierskiego w 1956 roku Bankiet Noblowski został zastąpiony prostszym posiłkiem w Akademii Szwedzkiej.

Organizacja  spotkania

Organizacja spotkania o takich proporcjach i prestiżu wiąże się z wieloma przygotowaniami i ciężką pracą. Wszystko musi być zsynchronizowane do perfekcji. Bycie częścią personelu jest wymagającym zadaniem, a jednak wielu pragnie być częścią grupy, która dziś obejmuje kierownika cateringu, kierownika sali bankietowej, głównego szefa kuchni, 8 głównych kelnerów, 210 kelnerów i kelnerek, 5 kelnerów do wina, 20 kucharzy i około 20 osób odpowiedzialnych za zmywanie i transport jedzenia.

Sala Błekitna Ratusza w Sztokholmie

https://en.wikipedia.org/wiki/Stockholm_City_Hall

Lista zakupów dla 1300 nakryć jest imponująca. Swego czasu zawierała 2.692 piersi gołębia, 475 ogonów homara, 100 kilogramów ziemniaków, 70 litrów słodko-kwaśnego sosu z octu malinowego, 67 kilogramów topinamburu, 53 kilogramy sera Philadelphia, 45 kilogramów lekko wędzonego łososia, listę można wydłużyć. Trzy dni przed wielkim dniem w kuchni rozpoczynają się przygotowania, a wszyscy pracują według ściśle określonego harmonogramu. W pierwszych latach goście zasiadali przy stołach ułożonych w kształt podkowy.

Dziś obowiązują długie stoły, a stół honorowy ustawiony jest na środku sali bankietowej. W dniu bankietu noblowskiego w Sali Błękitnej ustawia się 65 stołów w dokładnych pozycjach, wykorzystując 470 metrów obrusu. 30 osób w białych rękawiczkach rozpoczyna czasochłonne zadanie rozłożenia 6.730 sztuk porcelany, 5.384 kieliszków i 9.422 sztućców. Każde nakrycie jest tak samo starannie przygotowane, czy to do stołu honorowego, czy do stołów dla studentów. W 1991 roku Fundacja Nobla zamówiła specjalnie zaprojektowany zestaw obiadowy na 90. rocznicę przyznania Nagrody Nobla. Serwis obiadowy odzwierciedla szwedzki design i kulturę i stał się całkowitym sukcesem.

Temat przewodni spotkania

Każda kolacja ma określony temat przewodni. Znajduje to odzwierciedlenie w dekoracjach i programie rozrywkowym wieczoru. Lilie, orchidee, gladiole i róże w wyrazistych kolorach podkreślają temat wieczoru. Kwiaty te pochodzą aż z San Remo, centrum uprawy kwiatów na Riwierze Włoskiej, gdzie Alfred Nobel spędził ostatnie lata swojego życia. Jako hołd dla jego pamięci Azienda di Promozione Turistica di San Remo przekazuje kwiaty, które są tworzone w gustowne aranżacje przez profesjonalnych florystów. Co roku ponad 23 000 kwiatów jest wykorzystywanych jako dekoracje w związku z uroczystościami noblowskimi.

Menu Bankietów Noblowskich

Niewątpliwą atrakcją uroczystej kolacji jest menu. We wrześniu każdego roku trzy menu zaproponowane przez wybranych szefów kuchni o nienagannej międzynarodowej reputacji są przedstawiane Fundacji Noblowskiej do degustacji i testowania. Wybrane menu jest utrzymywane w tajemnicy aż do dnia Bankietu Noblowskiego. Menu stanowią ciekawą historię kulinarną na przestrzeni ostatnich 100 lat. Poniżej przedstawiono ogólne trendy w każdym 10-letnim okresie, z jednym lub dwoma latami losowo wybranymi jako przykłady.

1901 - 1910

Przez pierwsze dziesięć lat menu zaczynało się od hors d'oeuvres. Przetłumaczone z francuskiego na angielski, hors d'oeuvres oznacza "poza pracą". Dziś wyrażenie to odnosi się do zimnych lub gorących przystawek lub przekąsek poprzedzających posiłek, takich jak ciemny lub biały chleb zwieńczony białym lub czerwonym mięsem i różnymi rodzajami serów. Mogą też występować w postaci ptysiów z ciasta wypełnionych mięsem, rybą, owocami morza, serem i warzywami. Następnie podawano consommé, czyli klarowną zupę z przyprawionego wywaru. Danie główne składało się z potraw z czerwonego lub białego mięsa. Deser składał się z lodów, a następnie świeżych owoców i ciastek. Na początku i na końcu posiłku podawano wytrawnego szampana.

Menu pierwszej kolacji miało 5 dań i kosztowało 15 koron szwedzkich (dziś około 200 dolarów amerykańskich). Podawano przystawki, a następnie gotowany filet z brylantu z sosem z białego wina. Jest to płaska ryba występująca w Europie, którą zwykle podaje się do wykwintnych dań. Następnie podano filet z wołowiny cesarskiej oraz pierś z leszczyny z sosem Madera. Deser składał się z parfait z lodów Nobla i tarty owocowej.

Na bankiet w 1910 r. podano consommé z kurczaka z cielęcymi quenelles, filet z soli z sosem homarowym, solone jagnięce siodło z sosem maderskim, smażone na zimno głuszce z gęsią wątróbką, zielone szparagi z virgin vinaigrette i lody à la Nabob.

1911 - 1920

W tym okresie nie podawano już przystawek. Na początek podawano consommé, wśród których najpopularniejsza była zupa żółwiowa. Danie główne również składało się z dwóch rodzajów: mięsa i ptactwa lub ryb. Posiłek kończył się lodami, świeżymi owocami i ciastkami. W latach 1914-1919 z powodu wojny przyjęcia nie odbywały się. Kwoty przeznaczone na przyjęćia zostały przekazane na rzecz Czerwonego Krzyża.

Menu na rok 1920 zaczynało się od consommé ze świeżymi warzywami, następnie podawano łososia na zimno z grillowanym pomidorem i haricots verts, a potem przyszło siodło z sarny z karczochami i kalafiorem, szparagami i kończyło się parfait z lodów morelowych.

1921 - 1930

Po I wojnie światowej menu zostało nieco zmniejszone do czterech dań. Zupa żółwiowa nadal była podawana jako przystawka. Przyczyną jej popularności były zapewne trudności ze znalezieniem żółwi, co czyniło je drogimi i ekskluzywnymi. Zupę żółwiową przygotowywano zazwyczaj w ten sposób: mięso najpierw powoli gotuje się we wrzącej wodzie, tworząc bulion. Z powstałego płynu robi się zupę z odrobiną wina Madera, ziołami, a na koniec do płynu miesza się krew żółwia. Na danie główne składały się przepisy z mięsa kaczki, indyka, kury leszczynowej lub cietrzewia. Posiłek kończył się różnymi rodzajami lodów lub parfait, a następnie owocami lub czekoladkami. Napojem w tych latach była madera.

Consommé cielęce z ciastem serowym rozpoczęło menu na rok 1927. Następnie podawano filet z turbota z ostrygami. Turbot jest również płaską rybą popularną w kuchni europejskiej. Po daniu rybnym pojawiła się kaczka à la orange z karczochami, a posiłek zakończono lodami parfait z petis fours.

1931 - 1940

Mięso z ptactwa domowego było w tym okresie ulubionym. Bardzo często pojawiała się kaczka, kurczak, bażant i kura leszczyny. Jako przystawki nadal pojawiała się zupa żółwiowa. Pomidory, kasztany i karczochy podawano jako dodatek do risoto, włoskiej potrawy z ryżu, lub tłuczonych ziemniaków. Na deser podawano parfaity, a następnie owoce sezonu i małe ciasteczka. Najpopularniejszym napojem w tym okresie była Sherry.

Z powodu II wojny światowej w latach 1939-1944 nie organizowano przyjęć. Kwoty przeznaczone na przyjęćia były przekazywane na rzecz Czerwonego Krzyża.

W 1938 roku posiłek rozpoczynano od consommé z ozora wołowego i trufli. Następnie podawano delikatne danie, na które składały się schłodzone filety z soli z sosem kawiorowym. Następnie podawano smażoną pierś z kurczaka z karczochami oraz sałatki. Deser to suflet lodowy z owocami mieszanymi.

1941 - 1950

Po II wojnie światowej dania w menu zostały zredukowane do trzech. Po raz pierwszy podano kanapki. Na początek podawano różne rodzaje consommé i gęstych zup, a następnie dania główne, które w tym okresie były bardziej urozmaicone. Dania mięsne składały się z renifera, wołowiny, gęsi lub kurczaka. Na deser podawano owoce, takie jak jabłka i gruszki, a także ciasto, które zazwyczaj składało się z lodów.

Wpływy skandynawskie były bardzo widoczne w menu na rok 1946, które składało się z consommé ze skorupiakami, pieczonego filetu z renifera z sosem z jagód lingon. Lingon to rodzaj czerwonej jagody, która rośnie dziko w lasach Szwecji. Deser stanowiła gruszka z lodami.

1951 - 1960

Dużą zmianą w stosunku do pierwszych pięćdziesięciu lat było to, że jako przystawki podawano ryby i skorupiaki, takie jak łosoś i homar. Danie główne składało się z białego lub czerwonego mięsa z jelenia, wołowiny, cielęciny, jagnięciny, koguta, indyka, kaczki, kurczaka i bażanta. Na deser podawano różne rodzaje owoców, często z odrobiną koniaku. Po raz pierwszy podano takie likiery jak cointrue, brandy morelowe i koniak.

Homar ze szparagami, truflami i sosem béarnaise, siodło z sarny z puree z kasztanów oraz owocowy savarin z marachino tworzyły menu na rok 1953. W 1957 roku podano pstrąga łososiowego z sosem ziołowym. Następnie podano smażonego bażanta z sosem z wina porto i sałatką warzywną. Na zakończenie podano marynowane gruszki z mrożoną śmietaną.

1961 - 1970

Jadłospisy na ten okres były podobne do poprzednich. Kontynuowano praktykę podawania ryb na przystawki, a także używania czerwonego mięsa i ptactwa na dania główne. Dość często ptactwo podawano na zimno w różnie przyprawionych galaretach. Stosowano mięso cietrzewia, kaczki, kury leszczyny i głuszca. Mięso ptactwa domowego jak kurczak czy kuropatwa podawano jako dania ciepłe.

Wędzony łosoś z sercami karczochów, duszonym szpinakiem i sosem mousseline rozpoczął menu na rok 1970. Następnie podawano faszerowany filet z renifera z sosem genever. Deser składał się z maliny moroszki z kremem mocca.

1971 - 1980

W tym okresie utrzymywał się schemat spożywania ryb na początek, a następnie ptactwa domowego lub mięsa. Deser składał się z różnych rodzajów lodów i parfait. Teraz sławny Nobel parfait był pierwszy służył w 1976. Składa się ono z wewnętrznego i zewnętrznego parfait o różnych smakach i jest zwykle podawane z odrobiną dramatyzmu. Parada lodów, jak to się teraz nazywa, zaczyna się od przyciemnienia świateł i skrzypków grających szwedzką muzykę ludową, gdy kelnerzy i kelnerki paradują po schodach Sali Błękitnej, każdy z tacą parfait Nobel. Rzeczywiście, to nie lada wyczyn nieść tacę z mrożonym sherbetem w formie wieży!

Wędzony głuszec z jagodami jałowca i werved z galaretką z jarzębiny był podawany jako danie główne w 1977 roku. Na początku posiłku podano paté z łososia z sosem ziołowym. Kolację kończył parfait z lodów Nobla.

1981 - 1990

Ryby w tym okresie często występowały w towarzystwie ptactwa domowego. Jeśli przystawka była z ryby, to danie główne było z mięsa lub ptactwa, lub jeśli przystawka była z ptactwa, to danie główne było z ryby. W kompozycji potraw w tym okresie można było zauważyć bardzo silne wpływy skandynawskie. Przykładami wpływów skandynawskich są przystawki w postaci musu z łososia z sosem rakowym, peklowanych filetów z renifera, łososia peklowanego jagodami jałowca oraz pasztetu z wędzonego węgorza i soli. Inne przykłady dań głównych to filet z łosia z sosem morelowym, kiełki brukselskie z galaretką, ziemniaki z porami, czerwony szparag duszony w śmietanie i koperku, faszerowane filety z jelenia, grzbiet marynowanego łosia, sos z jagód borówki brusznicy i julienne warzywa korzeniowe. Nobel parfait był podawany jako deser we wszystkich latach w tym okresie.

Menu na rok 1981 miało silny motyw skandynawski: mus z łososia z sosem rakowym na przystawkę, filet z łosia z sosem morelowym jako danie główne z ziemniakami z pora i parfaitem lodowym na deser.

Przez wszystkie lata po II wojnie światowej menu składało się z trzech dań, z wyjątkiem roku 1991, kiedy to składało się z czterech, ze względu na 90. rocznicę przyznania nagrody. Przystawki w tym okresie składały się głównie z ryb i skorupiaków podawanych z warzywami, a na danie główne składała się dziczyzna, grzyby i jagody z lasów Skandynawii.

Zupa pokrzywowa z jajkiem przepiórczym rozpoczęła menu jubileuszowej kolacji w 1991 r., po której podano tatara z marynowanego łososia z kremem z czerwonej papryki. Daniem głównym była pieczona pierś kaczki z sosem archipelagowym. Na deser przygotowano specjalne parfait - parfait z lodami Nobel Gala.

Poetyckie podsumowanie tematu

https://pl.wikisource.org/wiki/Strona:PL_Adam_Mickiewicz-Pan_Tadeusz_519b.jpg

Podążając śladami Wieszcza... w 2001 roku odbył się w Sali Błękitnej sztokholmskiego ratusza gala dinner z okazji otwarcia kongresu Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, w której miałam zaszczyt uczestniczyć.

Krystyna Knypl

Źródło informacji:

https://www.nobelprize.org/ceremonies/nobel-banquets-a-century-of-culinary-history/

Autorką strony www, z której korzystałam ( https://www.nobelprize.org/ceremonies/nobel-banquets-a-century-of-culinary-history/)  jest Ulrica Söderlind, PhD, starszy wykładowca na Umeå University School of Restaurant and Culinary Arts, Uniwersytet w Umeå, Szwecja

Autorka napisała książkę "The Nobel banquets - a century of culinary history (1901-2001)", która została wydana przez World Scientific Press, książka dostępna jest na Amazon.com

Powieść SF "Pandemlandzka Republika Ludowa" - linki do poszczególnych rozdziałów

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: piątek, 12.05.2023, 00:21

Odsłony: 1680

Spis treści oraz linki do poszczególnych rozdziałów

1. Stworzenie wspaniałej krainy - Pandemlandii

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2271-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-1

 2. Gdy naród do boju wystąpił z orężem

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2272-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-2

 3. Chytrość wirusów nie zna granic

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2274-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-4

 4.Eksperci spodziewają się niespodziewanego

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2275-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-5

 5.Wizyta studyjna naukowców w Paryżu

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2276-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-6

 6.Ludzkość zaatakował wirus świądu

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2277-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-7

 7.Najwyższa Izba Kontroli Umysłów i Zmysłów

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2278-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-8

 8.Przeciwciała monokolonalne należą się każdemu wirusem świądu zakażonemu

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2279-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-9

 9. Nowe rozwiązania w ochronie zdrowia

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2280-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-10

 10.Specjaliści kablologii czuwają

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2283-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-13

 11. Okadzanie My, Narodu jest bardzo skuteczne i bardzo tanie

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2284-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-14

 12.Eksperci spodziewają się niespodziewanego i nic nikomu do tego

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2286-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-16

 13. Ośmiornica wirusowa chce byś zawsze była zdrowa

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2287-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-17

 14.Szoruj babci do kapsuły

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2288-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-18

 15. Kawa w Nowym Wspaniałym Świecie

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2289-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-19

 16. Wizyta w Krajowym Centrum Chorób Niebylejakich

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2290-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-20

 17.Wszystkie sukienki Anastazego

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2291-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-21

 18. Ortografia nowa, niech się stara schowa - Ępatia należy się każdemu

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2292-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-22

 19. Narodowy Plan Uzdrawiania Zdrowych

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2293-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-23

20. Wielosektorowy Przewlekły Kryzys  Kontrolowany

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2294-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-24

21. Nowotwory i inne zmory

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2295-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-25

22.Co nam zostanie z tych lat?

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2296-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-26

23.O roku ów!

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2297-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-27

Autorka po napisaniu "Pandemlandzkiej Republiki ludowej

Krystyna Knypl

GdL 5/2023 

Dieta chroniąca przed nowotworami

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: czwartek, 11.05.2023, 23:41

Odsłony: 1484

Krystyna Knypl

Zdrowa dieta jest ważnym i skutecznym sposobem chroniącym nas przed wieloma chorobami, nie tylko kardiologicznymi (o czym większość ludzi wie), ale także przed chorobami nowotworowymi (o czym wie zdecydowanie mniej osób). Ponieważ prognozowany jest w nadchodzących latach wzrost zachorowań na nowotwory, warto poznać co może uchronić nas oraz naszych bliskich przed zachorowaniem na schorzenia onkologiczne.

Czosnek ma działanie  przeciwnowotworowe: chroni przed zachorowaniem, spowalnia rozwój nowotworów

Źródło ilustracji:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Czosnek#

W zasobach Pub Med na hasło anti-cancer garlic wyświetla się 87 artykułow https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/?term=anti-cancer+garlic

Najnowsze doniesienie naukowe o przeciwnowotworowym działaniu czosnku

Updates on the anticancer potential of garlic organosulfur compounds and their nanoformulations: Plant therapeutics in cancer management

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37021043/

Czosnek (Allium sativum L.) posiada liczne możliwości farmakologiczne, w tym działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe, przeciwnowotworowe, hipoglikemiczne i hipolipidemiczne. Przeciwnowotworowe działanie czosnku jest prawdopodobnie najlepiej zbadanym z wielu korzystnych efektów farmakologicznych, a jego stosowanie oferuje znaczącą ochronę przed ryzykiem rozwoju raka. Kilka aktywnych metabolitów czosnku zostało uznanych za istotne w niszczeniu komórek złośliwych ze względu na ich wielokierunkową aktywność i brak znaczącej toksyczności.

Do bioaktywnych związków czosnku o właściwościach przeciwnowotworowych należą trójsiarczek diallilu, allicyna, merkaptan diallilu i siarczek diallilu. Różne składniki pochodzące z czosnku i ich nanoformacje były badane pod kątem ich działania przeciwko różnym nowotworom, w tym rakowi skóry, jajnika, prostaty, żołądka, piersi oraz płuc, jelita grubego, wątroby, jamy ustnej i trzustki. Celem tego przeglądu jest podsumowanie aktywności przeciwnowotworowej i związanych z nią mechanizmów działania związków organosiarkowych czosnku w raku piersi. Rak piersi nadal ma znaczący wpływ na całkowitą liczbę zgonów z powodu nowotworów na świecie. Konieczne są globalne działania w celu zmniejszenia jego rosnącego obciążenia, szczególnie w krajach rozwijających się, gdzie zachorowalność szybko rośnie, a śmiertelność jest nadal wysoka. Wykazano, że ekstrakt z czosnku, jego bioaktywne związki oraz ich zastosowanie w nanoformacjach może zapobiegać rakowi piersi we wszystkich jego stadiach, w tym inicjacji, promocji i progresji.

Dodatkowo, te bioaktywne związki wpływają na sygnalizację komórkową w celu zatrzymania cyklu komórkowego i przetrwania, jak również na peroksydację lipidów, aktywność syntazy tlenku azotu, receptora naskórkowego czynnika wzrostu, czynnika jądrowego kappa B (NF-κB) i kinazy białkowej C w raku piersi. W związku z tym, niniejszy przegląd rozszyfrowuje potencjał przeciwnowotworowy składników czosnku i jego nanoformacji w stosunku do kilku rodzajów raka piersi, tym samym ukazując go jako silnego kandydata na lek do skutecznego leczenia raka piersi.

Dr n. med. Krystyna Knypl

Pandemlandzka Republika Ludowa (PRL), odcinek 23

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: czwartek, 11.05.2023, 06:15

Odsłony: 1233

Poprzedni odcinek

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2296-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-26

Krystyna Knypl

ROZDZIAŁ 23. O ROKU ÓW!

Motto:

(…)

Mówią, że senne czucie rozkoszy i kaźni

Jest tylko grą wyobraźni;

(…)

Sceneria

Nocy cicha, gdy wschodzisz, kto ciebie zapyta,

Skąd przychodzisz; gdy gwiazdy przed sobą rozsiejesz,

Kto z tych gwiazd tajnie przyszłej drogi twej wyczyta!

Panie! czymże ja jestem przed Twoim obliczem? –

Prochem i niczem;

Ale gdym Tobie moją nicość wyspowiadał,

Ja, proch, będę z Panem gadał.

Panie! czy przyjścia jego nie raczysz przyśpieszyć?

Lud mój pocieszyć? –

Niezidentyfikowana postać

Mąż straszny – ma trzy oblicza,

On ma trzy czoła.

(…)

Któż ten mąż? – To namiestnik na ziemskim padole.

Znałem go, – był dzieckiem – znałem,

Jak urósł duszą i ciałem!

(…)

Trzy końce świata drżą, gdy on woła;

I słyszę z nieba głosy jak gromy:

To namiestnik wolności na ziemi widomy!

(…)

Nie! lud wycierpi. – Widzę ten motłoch – tyrany,

Zbójce – biegną – porwali – mój Naród związany

Cała Europa wlecze, nad nim się urąga –

„Na trybunał!” – Tam zgraja niewinnego wciąga.

Na trybunale gęby, bez serc, bez rąk; sędzie –

To jego sędzie!

Krzyczą: „Gal, Gal sądzić będzie!”

[Oczekiwany reformator]

A życie jego – trud trudów,

A tytuł jego – lud ludów;

(…)

A imię jego czterdzieści i cztery.

Sława! sława! sława!

(…)

Człowieku! gdybyś wiedział, jaka twoja władza!

Kiedy myśl w twojej głowie, jako iskra w chmurze,

Zabłyśnie niewidzialna, obłoki zgromadza,

I tworzy deszcz rodzajny lub gromy i burze;

Gdybyś wiedział, że ledwie jednę myśl rozniecisz,

Już czekają w milczeniu, jak gromu żywioły,

Tak czekają twej myśli – szatan i anioły;

Czy ty w piekło uderzysz, czy w niebo zaświecisz;

A ty jak obłok górny, ale błędny, pałasz

I sam nie wiesz, gdzie lecisz, sam nie wiesz, co zdziałasz.

Ludzie! każdy z was mógłby, samotny, więziony,

Myślą i wiarą zwalać i podźwigać trony.

[ „Dziady” Adam Mickiewicz]

Był pamiętny rok 2023. Poeci pisali wiersze o tym co przeżyli, czego się spodziewają w nadchodzących latach...

Poetki też nie chciały być gorsze, zwłaszcza, że wszelkiego rodzaju feminatywy były w modzie. Wzorem był dla nich Wieszcz Adam. W związku z szeroko promowaną równością płci Matylda postanowiła zostać Wieszczynią, a co! Skoro byli wieszczowie, to kobietom  też coś w branży wieszczenia należało się! Napisała wiersz Pan Wiruseusz, wzorując się na Wieszczu.

Pomnik Wieszcza Adama

https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomnik_Adama_Mickiewicza_w_Warszawie

Był pamiętny rok 2023. Poeci pisali wiersze o tym co przeżyli, czego się spodziewają w nadchodzących latach...

Poetki też nie chciały być gorsze, zwłaszcza, że wszelkiego rodzaju feminatywy były w modzie. Wzorem był dla nich Wieszcz Adam. W związku z szeroko promowaną równością płci Matylda postanowiła zostać Wieszczynią, a co! Skoro byli wieszczowie, to kobietom  też coś w branży wieszczenia należało się! Napisała wiersz Pan Wiruseusz, wzorując się na Wieszczu

Pan Wiruseusz

O roku ów!, kto cię widział w naszym pięknym  kraju,

Roku pełnym mutacji wirusów, bakterii mega urodzaju,

Lekarze rokiem  złych zdarzeń zwać cię będą starzy,

O tobie będą bajać ci, którym powtórka się marzy!

Byłeś tylko  małym wirusem, pomieszanym z brudem,

Przekazywanym sobie między schorowanym ludem.

Dziś ogarnęło ludzi wiosenne serca drgnienie,

Jakieś przeczucie, jakby  przed świata końcem,

Oczekiwania bardzo silne, długie  i radosne. 

Gdy po dwóch latach aresztu dzieci wybiegły na wiosnę,

Zdawało się, że na maksa  zgłodniałe są one ruchu,

Jednak nie biegły  w energii szalonego wybuchu ,

Lecz dreptały jakby nadal związane w łańcuchu.

Dreptały w kółko, żuły chemiczny,  pokarm gumowy.

Ale żeby pobiegać nawet nie przyszło im do głowy.

Czy zawsze już tak będzie? Oto jest pytanie.

Czy da się przywrócić rozum do głów ludzkich?

Czy powrotu do rozumu realnym się  stanie?

To najważniejsze dziś dla  myślących ludzi zadanie. 

Pandemlandzka Republika Ludowa (PRL), odcinek 22

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: czwartek, 11.05.2023, 06:15

Odsłony: 1309

Poprzedni odcinek

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2295-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-25

Krystyna Knypl

ROZDZIAŁ 22. CO NAM ZOSTANIE Z TYCH LAT?

Perspektywa tego co czekało ludzi u kresu pandemii była jedną wielką niewiadomą. Wspomnienia tego co minęło dodawały pewnego romantyzmu szarym dniom codziennym.

W radiu Pandemia 24 rozlegała się stara piosenka z nowymi słowami

Co nam zostało z tych lat? Chciwości pierwszej?

Nikt nie jest dla nas już brat, nie mówi  wierszem.

Jest proza licznych złych dni i morze top głupoty

Śmieją się z niej nocą i dniem  nawet wszystkie koty.

Koty nie mogły nadziwić się ludzkiej głupocie, przestały już nawet siadać na płocie...

Niektórzy mieszkańcy Pandemlandzkiej Republiki Ludowej protestowali, organizowali się w grupy opozycyjne, ale ich zasięg wpływów był niestety niewielki.

Zdrowe złudzeni z dostawą do domu, dla wybrednych złudzenie w 100% naturalne poprzez media społecznościowe był ofertą tak powszechną i masową, że szanse po powrót do starego świata był praktycznie niemożliwy.

Niemożliwy? Nikt nie znał odpowiedzi na to pytanie co w nadchodzącej przyszłości się stanie.

Propagowano wizję Nowego Wspaniałego Świata (NWŚ) różnymi metodami. Stary Paskudny Świat (SPŚ) kurczył się w oczach, wystarczyło spojrzeć na coraz mniejsze jego rozmiary i powoli tonące pod wodami mórz i oceanów kontynenty pełne starców nie przynoszących dochodów, a jedynie pożerających pieniężne zasoby publiczne.

Kurczące się  kontynenty Starego Świata

https://pl.wikipedia.org/wiki/Stary_%C5%9Awiat

 Nowy Wspaniały Świat (NWŚ) przedstawiono jak krainę mlekiem i miodem pachnącą.

Obraz Nowego Wspaniałego Świata 

Źródło ilustracji

https://pl.wikipedia.org/wiki/Nowy_%C5%9Awiat

Branża Big Pharma oraz Big Vaccine starała się dotrzymywać kroku  mutacjom wirusów produkując kolejne edycje szczepionek. Produkcja tabletek oraz innych leków była tysiące razy mniej opłacalna w porównaniu z produkcją szczepionek na kolejne mutacje wirusów. Właściwie Global Big Pharma & Big Vaccine (BP&BV)  rządziła światem. Na każdego polityka zgromadzono taką ilość wrażliwych danych, często mocno kłopotliwych, że siedzieli oni potulnie jak myszki pod miotłą.

Zasadą, która rządziła światem w dobie pandemializmu było "masz e-kwity, masz władzę". Smartfony, bez których nie wyobrażano sobie życia w epoce pandemializmu śledziły wszystko - od miejsc, w których bywała dana osoba po dobową ilość wypuszczanych bąków przez dolny odcinek przewodu pokarmowego. Wprowadzono limity bąkowania. Każdy kto przekroczył dozwolony limit puszczania bąków był publicznie nazywany Szkodliwym Śmierdzielem. Media kolorowe prześcigały się w sensacyjnych opisach okoliczności, w których politycy puszczali nadmiarowe bąki. Wprowadzono do świadomosci obywateli na wzór bumelanta z epoki socjalizmu, nową szkodliwą społecznie postać, która nazwano Bąkelantem  Z takim wizerunkiem żaden polityki nie miał jakichkolwiek szans na uznanie wśród zmanipulowanych mas wyborczych. Poza terminem ślad węglowy lansowano termin ślad bąkowy. W publicznych miejscach ustawiono banery z hasłem:

Duży bąkowy ślad psuje Nowy Społeczny Ład

Nikt nie chciał być śmierdzącym dywersantem! Zmieniano też strategie promocji kolejnych edycji szczepionek przeciwwirusowych.Do starszego pokolenia, które pamiętało czasy gdy Siedziało (się) jak w kino, na dachu przy kominie, a może jeszcze wyżej niż ten dach, skierowano znaną piosenkę w nowej aranżacji:

https://www.youtube.com/watch?v=zgcVDLKMtRQ

Siedzieliśmy jak w kinie,

Z szczepionką przy rozkminie,

A może jeszcze bliżej

Niż  roz-kmin, kmin, kmin!

A ty ją precz oddałeś

I innej już nie chciałeś

To po co CHPL tak studiowałeś?

Wtedy, tak?

Dziewięć edycji szczepionki jakoś upchnięto pomiędzy różne grupy - a to cukrzyków, a to parkinsoników albo górników, a nawet wśród antypandemików. Jedną z kolejnych akcji propagandowych skierowano do seniorów.  Początkowo haczyło, ale nieoczekiwanie  jakiś niesforny 95 letni starzec w Sanatorium Miłości zaczął  rozpowszechniać fake newsa, że szczepionka powoduje u mężczyzn niepełnosprawność seksualną. 

Tego jeszcze brakowało, żeby w Sanatorium Miłości nie można było uprawiać miłości! Starcy zaczęli  odmawiać szczepień, co więcej zamówili u grafików plakaty i rozkleili je we wszystkich salach jadalnych.

Cóż robić? Podczas narady w sztabie kryzysowym zdecydowano polecieć starcom po urodzie, w nadziei, że osłabi to ich seksualną atrakcyjność u seniorek.

Niestety słabo to działało na seniorki, które ceniły wolność poniżej pasa u swoich facetów bardziej, niż stan i kolor owłosienia tu i ówdzie, zwłaszcza ówdzie. Pierwsze dwie dawki jakoś upchnięto na wcisk. Kontrolowano gazety papierowe, popularne wśród seniorów, media społecznościowe, których seniorzy z czasem się nauczyli, głównie dzięki portalowi randkowemu dla pokolenia 65 (+)  " Babcie & Dziadki. Seks bez Wpadki". No i gadaj tu z takimi! 

Deską ratunku okazały się być ptaki. Padł pomysł aby rozpropagować koncepcję pandemii Covidu ptasiego, analogicznie do znanej ptasiej grypy. Opracowano spektakularny model graficzny białka kolca ptasiej covidozy.

 Białko kolca wirusa PTAK- CoV-2

Pierwsze dwie serie szczepionek przeciwko PTAK-CoV-2 jakoś się rozeszły z pewnym zainteresowaniem ze strony posiadaczy wszelkiego rodzaju  ptactwa.

Niestety od trzeciej zaczęły się schody. Ptactwo zaczęło ćwierkać między sobą, że to są jakieś spady z pańskiego / ludzkiego stołu i zaczął się totalny ptasi odlot antycovidowy, między tymi osobnikami z bądź co bądź ptasimi możdżkami!!!

Powrócono więc do prób szczepienia ludzi, blokowano niezaszczepionym dostęp do różnych miejsc, wzorując się na historycznych pretekstach dyscyplinujących niepokornych bywalców miejsc publicznych.

 Było trudno wszystkim - ludziom, ptakom i zwierzętom. 

Krystyna Knypl

Następny odcinek

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2297-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-27

Pandemlandzka Republika Ludowa (PRL), odcinek 21

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: czwartek, 11.05.2023, 06:14

Odsłony: 1167

Poprzedni odcinek

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2294-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-24

Krystyna Knypl

ROZDZIAŁ 21. PANDEMICZNE SENNE MARY

W promieniach styczniowego słońca jaśniał kolejny dzień pandemicznej zimy. Matylda Przekora była przekonana, że okrzepła w roli dziennikarza medycznego i nie grozi jej powrót do lekarskiej przeszłości, gdy nieoczekiwanie okazało się, że jest jednak zapotrzebowanie na jej doświadczenie lekarskie

Nie wszyscy bowiem poszukujący pomocy w rozwiązaniu swoich problemów zdrowotnych zachwycali się występującymi masowo w przyrodzie i internecie przedstawicielami młodego pokolenia lekarskiego, tzw. ekspertami, wytycznymi i najnowszymi osiągnięciami marketingu Big Pharmy. Udzielała więc od czasu do czasu porad tele – porad lekarskich na podstawie wiedzy i doświadczenia nabytego przez lata praktyki. Kolejną w sezonie pandemicznym poradę zakończyła późnym wieczorem i około 22.00 i uznała, że to dobra pora na sen.

Szybko usnęła po pracowitym dniu. Impulsy elektryczne przeskakiwały z jednego neuronu na drugi i zupełnie nieoczekiwanie, być może w wyniku zbłąkanego przewodnictwa, przeszła trasę z domu do szpitala.Weszła przez bramę i oczom jej ukazał się przyszpitalny ogród. Kolorystyka oraz ostrość tego co widziała była jakaś dziwna. Ni to czarne, ni szare, raczej nieostre.

Weszła do wnętrza budynku, podpisała listę obecności leżącą na szerokim parapecie okna po prawej stronie tuż przy wejściu, skręciła w korytarz na prawo. Powoli weszła szerokim schodami na pierwsze piętro i znalazła się na oddziale kobiecym Kliniki Chorób Wszelakich. Niby wszystko było znajome, jednak oddział był jakiś inny niż ten, który pamiętała z młodych lat. Postanowiła upewnić się, na których salach i jakich ma pacjentów, przeglądając historie chorób w pokoju asystentów. Weszła do niewielkiego pomieszczenia znajdującego się w połowie długości oddziału, niestety w pokoju nie było nikogo i co gorsza, nie było ani jednej historii choroby w szafie stojącej na prawo od drzwi.

- Do licha, jak się dowiem, gdzie leżą moi pacjenci? – zastanawiała się przez dłuższą chwilę. – Może u pielęgniarek? – Niestety w pokoju pielęgniarki oddziałowej nie było nikogo.

Może pani Iza, pielęgniarka apteczkowa, będzie wiedziała? – pomyślała nieco speszona Matylda. Niestety w pokoiku gdzie Iza rozkładała leki, także nie było nikogo.

Nie mam wyjścia, muszę iść na obchód, może rozpoznam moich pacjentów. Tylko na których salach oni leżą? Na pewno mam chorych na sali 42-45.

Matylda skupiona analizuje fonokardiogram

Skierowała się w kierunku sali z łóżkami 42-45, przynajmniej była przekonana, że idzie we właściwym kierunku, jednak ściana oddzielająca sale od korytarza szpitalnego była jakaś przebudowana. Pomiędzy drzwiami do poszczególnych sal były dziwne wąskie fragmenty ściany z nietypową numeracją. Tam gdzie zawsze były łóżka 42-45, na wąskim fragmencie ściany widniała tabliczka tabliczce z numerami 15-17, a potem 19-21. – Co to, u licha, jest??? Wejdę na salę i na pewno rozpoznam moje pacjentki! Tak, to jest dobry pomysł!

Nacisnęła klamkę najbliższych drzwi. Na sali leżało trzech mężczyzn drobnej budowy, wychudzonych i żaden z nich nie odpowiedział na słowa przywitania wypowiedziane przez Matyldę.

O, do licha! Co oni tu robią na oddziale kobiecym? – pomyślała coraz bardziej zaniepokojona Matylda.

Na kolejnych salach leżeli trudni do zidentyfikowania pacjenci .

Może coś się dowiem na parterze – pomyślała Matylda.

Tam było jeszcze gorzej. Wszystkie pomieszczenia były puste, ściany na korytarzu i w salach były odrapane, a zielona farba odpadała płatami. Rozglądała się dokoła, próbując bezskutecznie ustalić, gdzie są jej pacjenci. Niestety nie była w stanie ich zlokalizować.

Ulokowałam jeden dzień
Na mapie zapomnienia,
Będę wspominać go bez słów
I tylko od niechcenia.

Ulokowałam drugi dzień
Na mapie zapomnienia,
Będę wspominać go bez słów
I tak to nic nie zmienia.

Najczulsza niegdyś myśl
Nie sprowokuje nigdy złości,
Zmartwienie, smutek ani gniew
W spokojnym sercu nie zagości.

Wymażę chwile, słowa, łzy,
Zabliźnię wszystkie swoje rany,
Zapomnę każdy zbędny gest,
W odruchu przywołany.

Prąd wspomnień porwał wiele dni,
Wprost nie do policzenia,
Przeszłości, mówię ci: bądź zdrowa,
Do widzenia!

Czyżby ten wiersz był tylko pobożnym poetyckim życzeniem, a skuteczny rozwód z medycyną nie istnieje? Może powinnam zmienić słowa wiersza na:

Ulokowałam jeden dzień na mapie zapomnienia
Dziś już to wiem: lokata taka nic nie zmienia.

 Kolorowa wersja wspomnień Matyldy

Następny odcinek

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2296-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-26

Pandemlandzka Republika Ludowa (PRL), odcinek 20

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: środa, 10.05.2023, 23:33

Odsłony: 1307

Poprzedni odcinek

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2293-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-23

Krystyna Knypl

ROZDZIAŁ 20. WIELOSEKTOROWY, PRZEWLEKŁY KRYZYS KONTROLOWANY

Nowy Wspaniały Świat dla Wszystkich był koniecznością dziejową nie tylko w kwestii ekonomii, klimatu, ale także medycyny. W świecie ekonomii wszystko toczyło się zgodnie z planem – długi krajów, instytucji oraz pojedynczych ludzi pogłębiały się z minuty na minutę, a relacje między ludźmi spłycały. Aktywności intelektualne dużych rzesz społeczeństw miały kształt linii niskonapięciowego migotania komór. Jak wygląda tak linia? – zapytają czytelnicy, którzy wskutek młodzieńczej decyzji nie zdecydowali się studiować medycyny.

Jest to prawie linia prosta, od czasu do czasu na jej przebiegu pojawia się nie wielkie falowanie w górę i w dół, nie przekraczające kilku milimetrów. Zaraz po niej na ekranie monitora pojawia się nieskazitelna linia prosta, a lekarz prowadzący reanimację pacjenta oznajmia – asystolia, kończymy. Czy dla świata też miała nastąpić osobliwa forma asystolii zwiastująca koniec czy raczej geriatryczne jego przeludnienie?

Choć przyrost naturalny w wielu krajach nie przedstawiał się imponująco, to globalnie liczba mieszkańców świata ciągle wzrastała głównie za sprawą niespotykanie żywotnego starszego pokolenia, w którym aż roiło się od przedstawicieli grupy 90 plus. Wprawdzie mieli co najmniej połowę swoich narządów wymienionych przez pracowitą inżynierię medyczną, ale stymulatory wysyłały impulsy do mięśnia sercowego, sztuczne stawy biodrowe niosły do przodu, a implantowane soczewki poprawiały widzenie i dało się żyć.

Rządy, korporacje, organizatorzy życia publicznego zastanawiały się na tym jak zarządzać tym społeczeństwem składającym się nie tylko z żywych komórek, ale także układów scalonych i rozruszników. Produkcje wymiennych baterii szły pełna parą.

Zastanawiano się czy kolekcję tych urządzeń mechanicznych, elektrycznych i optycznych będzie nadal można nazywać człowiekiem czy raczej będzie to jedynie zbiór części połączony współpracującymi ze sobą obwodami .

Problemem który niespodziewanie zaskoczył władców i wielkich tego świata był fakt, że nie dało się człowiekowi wymienić mózgu. Nowy wspaniały człowiek miał technicznie sprawne stawy, precyzyjnie skupiające światło soczewki, rytmicznie pobudzajże serca stymulatory, ale myślał niezgodnie z oczekiwaniami organizatorów życia społecznego, jeśli już oddawał się tej wyczerpującej czynności jakim było myślenie. Młode roczniki unikały myślenia jak ognia, w końcu przesuwanie palca po smartfonach nie było czynnością wymagającą angażowania zbyt wielu zwojów mózgowych! Starsi myśleli ale nie przekładało się ich myślenia na konkretne działania.

Sytuacja wymagała ponownego przejrzenia planów strategicznych i globalnego rozwoju Unii Stanów Autonomicznych. Departament Zarządzania Kryzysami Nadzwyczajnymi (Extraordinary Crisis Management Department = ECMD ) postanowił wołać naradę. Wszystkie narady kończyły się dotychczas tymi samymi politycznie poprawnymi komunikatami, z których nie wynikało zbyt wiele praktycznych wniosków.

Pewne nadzieje budziły prace sekcji X95, która pracowała nad scenariuszem Wielosektorowego Przewleklego Kryzysu Kontrolowanego (WPKK). Świat wirtualny stawał się coraz większą częścią świata realnego – dobry kryzys kontrolowany powinien więc składać się z elementów dotyczących realu i wirtualu.

Dotychczasowe modele kryzysów z wykorzystaniem wojska, zbrojeń, czołgów, samolotów bojowych, rakiet i innych zabawek prawdziwych mężczyzn nie dawały dreszczyku emocji. Wszystko już było znane – wjadą czołgi do jakiegoś pechowego kraju wysłane w obronie demokracji, równości i innych dziwności, stacje telewizyjne pokażą tę dobroczynną akcję i na tym się skończy. To nie było nic nowego, podniecającego ani biznesowo ciekawego. Co więcej było monotonne i przewidywalne. Próby podziału świata na smaczne kawałki były ulubionym zajęciem władców od wieków.

Podział Nowego Wspaniałego Świata na strefy wpływów

Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Plumb-pudding_in_danger

Powstała koncepcja oznaczona kryptonimem # 3xC czyli The Controlled Chimeric Crisis. Strukturę chimeryczną miała zapewnić mieszanka działań hakerów na serwery wybranych sektorów gospodarki i handlu oraz odpowiedni patogen uwolniony do przestrzeni publicznej. Sporządzono krótką listę najbardziej niebezpiecznych wirusów i bakterii. O palmę pierwszeństwa walczyły między sobą koronawirusy, mające najbardziej zmienną natruę ze wszystkich grup wirusów. Nie traciły nadziei na wygraną bakterie tularemii, brucelozy i cholery, ale w ostatecznym rozrachunku palmę pierwszeństwa i największego niebezpieczeństwa zdobyły nowe postaci koronawirusów. Wirusa atakującego urządzenia informatyczne trzeba było dopiero stworzyć. Dostał on nazwę Virus aureus, przez analogię do trudnej w zwalczeniu bakterii Staphylococcus aureus. Symbol odnosił się też długofalowej odporności złota na wszelkie zawirowania na rynku inwestycyjnym.

We wszelkich rewolucjach potrzebne były odpowiednio dobrane słowa oraz hasła. W medycynie przyszłości postawiono na Sztuczną Inteligencję.

Wszystkich lekarzy pilnowała policja myśli

Inteligencjo!  posłuchaj piosenki

Na melodię znanej piosenki „Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka”  śpiewamy wszyscy i tańczymy, a dziunia Inteligencja siedzi w kącie i gryzie klawisze ze złości ; )

Światem wycackany szedł se jakiś gość
Facjata niby owszem, może być
Nagle potknął się o GdL rycząc: „O, psiakość!
Jak oni mogą w tej redakcji żyć?
I wtedy zalała mnie zła krew
Więc go na perłowo w tenże śpiew

Nie bądź za cwany, forsą nadziany
To może mieć dla Ciebie skutek opłakany
Na  nie ma cwaniaka nad Warszawiaka
Który by mógł go wziąć na bajer lub pod pic

Możesz mnie dziunią zwać, możesz w komputer dać
Lecz od redakcji won, bo krew się będzie lać
Więc znakiem tego, nie bądź lebiegą
Przyhamuj pomysł i nie gadaj więcej nic

Jeden był specjalnie na wolność straszny pies
Już mówił nawet, „GdL kaputt!”
Lecz pomylił się łachudra, rozczarował fest
I próżny był wirusowy jego trud
Słyszeć nawet nie potrafi jak
Dzisiaj my śpiewamy jemu tak

Chciałeś być cwany, w forsę czesany
Na bank zgnijesz, draniu, w błocie pochowany
My, Warszawiacy, jesteśmy tacy
Kto nam na odcisk wejdzie wisz pan, zimny trup

I niechaj każdy wie, kto na nas szarpnie się
To zara bokiem mu to wyjdzie, może nie?
Na Warszawiaka nie ma cwaniaka
Chcesz z nami zacząć to se trumnę wcześniej kup

Możesz mnie Dziunią zwać, możesz mi w mordę dać
Lecz od GdL won, bo krew się będzie lać
Wiec znakiem tego, nie bądź lebiegą
Przyhamuj pomysł i nie gadaj więcej nic.

I niechaj każdy wie, kto na nas szarpie się
To zara bokiem mu to wyjdzie, może nie?
Na GdL-aka nie ma cwaniaka
Chcesz z nami zacząć to se trumnę wcześniej kup

W ochronie zdrowia postawiono na Ępatię, która będąc nową usługą dostała nową pisownię. Każdy mógł sprawdzić czy jego świadczeniodawca, zwany w minionej epoce lekarzem był ępatyczny.

W tym celu opracowano smartfonową aplikację do fMRI, zwaną Wykrywacz Ępatii, służącą do skanowania przyśrodkowej kory przedczołowej (MPFC) oraz obliczenia aktywności części grzbietowej (dMPFC) i brzusznej (vMPFC). Aplikacja umożliwiała uzyskanie wiarygodnego wyniku z odległości 1,5 m. Od tej pory każdy konsument usług medycznych po wejściu do gabinetu świadczeniodawcy mógł skierować nań swój smartfon i od razu wiedział, z kim ma do czynienia.

Grzbietowa część kory była aktywna, gdy świadczeniodawca spieszył z pomocą innym ludziom nie bacząc na okoliczności, brzuszna – gdy egoistycznie skupiał się na sobie, na przykład udając się do WC w trakcie godzin niesienia pomocy świadczeniobiorcom, zamiast zaopatrzyć się w wysoko wydajnego pampersa.

Nie otake Ępatie walczyły szeregi polityków pod wodzą dr Evy Odrana – Zatroskanej i dr. Bartolomeo Karierra – Nieuwierra, żeby świadczeniobiorcom było pod górkę!

Dr Odrana niosła pomoc na własnym grzbiecie tak wytrwale, aż sama się dorobiła kłopotów ze zdrowiem podczas nieszczęśliwego upadku ze skały w Bipazie. Wielotygodniowa kuracja w Unii Stanów Autonomicznych przyniosła pewną poprawę, Eva odzyskała mowę i przetransportowano ją do Sarmalandii. Nad transportem do ojczyzny czuwał dr Bartolomeo.

Wiadomo było, że bez senatorium nie szło dojść do zdrowia. Zapisała się więc do swojego dr Roślinnego po skierowanie, ponieważ jej własna pieczątka gdzieś się wkręciła podczas przeprowadzki do Ministerstwa Wszystkich Pacjentów. Już po tygodniu oczekiwania na termin wizyty i trzech godzinach wysiadywania na krzesełku pod gabinetem znalazła się przed obliczem Władcy Pieczątki.

– Pan podbije skierowanie, bo się przedźwigłam, niosąc pomoc potrzebującym – zagaiła bez zbędnych wstępów.

– Ale może ja… – nieśmiało wtrącił dr Roślinny.

– Tak, może pan, a nawet musi. Nie po to wykształciliśmy was za nasze piniądze, żebyście tylko mogli, ale też po to, żebyście musieli – po czym nieoczekiwanie podniosła swój smartfon na wysokość czoła dr. Roślinnego.

– Stwierdzam, że ma pan za mały wskaźnik dMPFC/vMPFC. Wobec waszego karygodnego zachowania oraz skandalicznego wyniku badania za pomocą Wykrywacza Ępatii napiszę skargę do Narodowego Brata Płatnika, żeby skierował was na Kurs Re-Ępatyzcji (KRĘ). Podczas tych wyjazdów z Big Pharmą na Hawaje i inne kraje w głowach (oraz innych częściach ciała, których tu nie wymienimy ze względu na szacunek dla czytających te słowa) się wam poprzewracało i mamy teraz kłopoty.

– Jakie kłopoty pani ministra ma na myśli? – nieśmiało wyszeptał dr Roślinny i poczuł narastającą suchość śluzówek jamy ustnej i innych części ciała, których autorka także nie wymieni ze względu na szacunek dla czytających te słowa.

– Jak to jakie? Chyba ze trzy minuty zastanawialiście się, czy mi podbić skierowanie do senatorium! – oznajmiła dr Eva.

– Ależ pani ministro, wielce czcigodna Siostro w Hipokratesie… – wyszeptał drżącymi wargami dr Roślinny.

– Komu siostra, temu siostra, a wam Ekscelencja Chlebodawca – tonem nieznoszącym sprzeciwu oznajmiła dr Odrana-Zatroskana.

– Taaak jest! – wykrzyknął dr Roślinny i trzasnął obcasami, aż skry poszły po całym gabinecie…

Program Ępatia (+), wiodący w nurcie napraw, wymyślony przez doradców dr. Bartolomeo Karierra-Nieuwierra, znalazł się w zagrożeniu…

Mimo oddanych Brygad Poszukiwaczy, koncentratorów Ępatii przed przychodniami wszystkich dr. Roślinnych i innych celnych zabiegów sprawy nie miały się tak, jak oczekiwano. Niezadowolenie w świadczeniobiorcach narastało, sondaże pokazywały coraz to niższe słupki, a wybory zbliżały się szybkimi krokami.

Dystrybucja groźnych patogenów w Nowym Wspaniałym Świecie

Krystyna Knypl

Następny odcinek

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2295-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-25

Pandemlandzka Republika Ludowa (PRL), odcinek 19

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: środa, 10.05.2023, 23:32

Odsłony: 1222

Pandemlandzka Republika Ludowa (PRL), odcinek 18

Szczegóły

Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej

Opublikowano: środa, 10.05.2023, 23:31

Odsłony: 1198

Poprzedni odcinek 

 

https://www.gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/ogwiazdkowane/51-artykuly-redaktor-naczelnej/2291-pandemlandzka-republika-ludowa-prl-odcinek-21

 

Krystyna Knypl

 

ROZDZIAŁ 18. ORTOGRAFIA NOWA, NIECH SIĘ STARA SCHOWA - ĘPATIA NALEŻY SIĘ KAŻDEMU

Podejście, że najważniejszy był powrót do zdrowia stało się zbyt staromodne w świecie, w którym z każdej ludzkiej aktywności trzeba mieć satysfakcję. O to uczucie łatwiej, gdy ktoś z nami ramię w ramię pokonuje życiowe meandry zarówno w zdrowiu, jak i w chorobie. Ze zdrowym, ładnym i bogatym każdy się chętnie zada, a z chorym, biednym i niezbyt urodziwym już niekoniecznie. Trzeba więc było przydzielić emocjonalnego towarzysza każdemu, kto uzyskał dumny tytuł świadczeniobiorcy. Towarzysz taki powinien współuczestniczyć w każdym odczuciu świadczeniobiorcy, jakie zaatakowało jego wrażliwy organizm, czyli okazywać empatię. Termin nienowy, ale nie wszystkim znany, ale dla wielu świadczeniobiorców pierwszy raz zasłyszany.

– Ęęę, co? – pytali.

– Empatia – odpowiadali kreatorzy pomysłu.

– Ęęę, jak? – dopytywali absolwenci bezstresowych kursów ortografii na wszystkich poziomach nauczania. – Aaa… już wiem, ępatia – dodawali po wpisaniu tego, co usłyszeli, do wyszukiwarki smartfonu. I tak już zostało. Świadczeniodawcy też nie byli zbyt zorientowani w temacie. Konieczne było więc opracowanie wskazówek, jak ępatię rozbudzać w sobie oraz jak okazywać ją uprawnionym i spragnionym świadczeniobiorcom. Powołano odpowiednie gremia naukowe oraz wydawnicze i po pół roku dokument był gotowy. Na uroczystej konferencji prasowej zaprezentowano jego ostateczną wersję.

Wszystko można okiełznać

Komitet ds. Poprawności Językowej zarządził pisanie wielką literą słowa Ępatia, była bowiem ona zbyt ważna w procesie konsumowania usług medycznych, żeby pozwolić na pisanie małą literą „e”. Ponadto staromodna pisownia „empatia” sprawiała zbyt wiele trudności świadczeniobiorcom.

Wytyczne Narodowego Brata Płatnika (NBP) dotyczące kontraktowania świadczeń medycznych połączonych z Ępatią spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem Wiecznych Podopiecznych. Na kolejnej naradzie Departamentu Wyłącznie Dobrych Decyzji w Ministerstwie Wszystkich Pacjentów postanowiono więc kontraktować usługi tylko u tych świadczeniodawców, którzy mieli odpowiednie rezerwy Ępatii.

Tak wygląda Ępatia

Jeżeli ktoś nie zetknął się z Ępatią osobiście, przytaczamy rysunek edukacyjny – oto ona w całej krasie!

Na ścianach wszystkich placówek medycznych w kraju zawieszono plakaty edukacyjne z objaśnieniami. Cztery łapki służą do czułego obejmowania ępatiobiorcy z każdej strony – gdy stanie frontem do Ępatii, przytulą go łapki przednie, a gdy tyłem, usługę tulenia w bólu wykonają łapki tylne. Cztery odnóża dolne służą do szybkiego przybiegnięcia Ępatii do odbiorcy usługi.

Świadczeniodawcom, którzy byli oporni w dzieleniu się Ępatią z będącymi w potrzebie świadczeniobiorcami, powtarzano co godzinę hasło „Jesteś brzydki, wejdź do skrytki”. Hasło powtarzano tak długo, aż każdy świadczeniodawca się zresocjalizował i na należytym poziomie dzielił się Ępatią z będącymi w potrzebie. Wobec szczególnie zatwardziałych przypadków stosowano metody biologicznego tropienia ukrywanej przez świadczeniobiorców Ępatii. Wyszkolone brygady poszukiwaczy patrolowały placówki medyczne.

Dla świadczeniodawców, którzy nie szczędzili wysiłków na odcinku dzielenia się Ępatią z potrzebującymi, przewidziano oznakę Honorowy Dawca Ępatii (HDĘ). Uprawniała ona do udzielania bezpłatnych porad całodobowo, przez internet, telefon oraz w miejscu wezwania każdemu potrzebującemu. Oznaka HDĘ chroniła dawcę ępatii przed bezpodstawnymi podejrzeniami, że pracuje dla pieniędzy!

Posiadacz odznaki, gdy przybywał na miejsce nagłego zdarzenia, jak wspomniany katar albo świąd odbytu, zaraz na wstępie pokazywał odznakę HDĘ i tym prostym gestem uwalniał świadczeniobiorcę od kłopotliwej rozterki „płacić czy nie płacić?, a tak w ogóle to ile mu się należy?”. Było jasne, że usługa medyczna będzie provided free of charge, jak mawiają w Unii Stanów Autonomicznych.

Ewentualne nadwyżki Ępatii gromadzono w specjalnych koncentratorach ustawionych przed placówkami medycznymi, na wypadek zaburzeń w dostawie przez ępatiodawców.

Zasada „zaufanie dobre, ale kontrola lepsza” była wyznawana przez Narodowego Brata Płatnika (NBP) in extenso przy wdrażaniu Nowej Wspaniałej Medycyny. Korespondencja napływająca do Biura Szybkiego Rozpatrywania Skarg pozwalała na pewne rozeznanie w jakości udzielnych świadczeń, ale nie naświetlała całości obrazu. W celu lepszej oceny sytuacji na rynku usług medyczych wdrożono program operacyjny pod nazwą Świadczeniodawca Uczestniczący, który polegał na badaniach terenowych jakości usług przez kontrolerów delegowanych z centrali Narodowego Brata Płatnika.

Powołano specjalny departament i rozpoczęto szkolenie pracowników do roli Świadczeniodawcy Uczestniczącego, którego wersję zamaskowaną przedstawia fotografia poniżej.

Zamaskowany Świadczeniodawca Uczestniczący

Zadanie polegało na wizytowaniu gabinetów dr. Roślinnych jako zwykły szeregowy świadczeniobiorca i testowaniu wiedzy oraz Ępatii świadczeniodawców. Przeszkolony kontroler z nadzorczynią z centrali udającą żonę udał się do rejonowego gabinetu i siadł ze zbolałą miną przed swoim dr. Roślinnym.

– Co panu dolega? – zapytał dr Roślinny.

– Ja właśnie mam… zaczął pacjento-kontroler.

– Nic nie mów, jak taki mądry, to niech sam zgadnie – wtrąciła kontrolero-żona.

– Może boli pana głowa? – rzucił pytanie dr Roślinny.

– A co to pana obchodzi, co mnie boli, ja mam dostać diagnozę, receptę, skierowanie na badania, a nie być przesłuchiwanym jak nie przymierzając jakiś podejrzany typ na komendzie.

– No, ale przecież muszę…

– Tak, musi pan ustalić, co mi jest, płacę i wymagam! – oznajmił Świadczeniodawca Uczestniczący.

– To może dam skierowanie na morfologię i mocz? Żeby zorientować się ogólnie w stanie zdrowia.

– Żarty jakieś świadczeniodawca sobie urządza! Żeby się zorientować, to trzeba wykonać rezonans całego ciała, a nie jakiejś przedpotopowe badania mi zlecać! A poza tym sikanie do buteleczki na mocz to jest niedopuszczalne dręczenie pacjenta! A to chodzenie na czczo do poradni na pobranie krwi to jeszcze większe dręczenie. Wypraszam sobie takie traktowanie! Ma być lekko, wszystko i natentychmiast!

Program Ępatia(+), wiodący w nurcie napraw, wymyślony przez doradców dr. Bartolomeo Karierra-Nieuwierra, po kilku miesiącach nieoczekiwanie znalazł się w zagrożeniu…

Mimo oddanych Brygad Poszukiwaczy, koncentratorów Ępatii przed przychodniami wszystkich dr. Roślinnych i innych celnych zabiegów sprawy nie miały się tak, jak oczekiwano. Niezadowolenie w świadczeniobiorcach narastało, sondaże pokazywały coraz to niższe słupki, a wybory zbliżały się szybkimi krokami.

 Krystyna Knypl